Peter Clasen - Anderlecht

Nevenmusic

Zijn naam klinkt niet zo bekend als die van Arno, maar toch hebben beide heren nogal wat gemeen.

Zowel wijlen Arno Hintjens als Peter Clasen kregen de moedermelk mee terwijl ze de zilte zeelucht van de Oostendse vismijn inademden; beiden verkasten op een bepaald moment naar Brussel en – het belangrijkste – beiden zijn altijd koppig hun eigen ding blijven doen. In het geval van Hintjens leverde hem dat roem, geld en vrouwen op. In het geval van Clasen kunnen we dat niet zeggen. Toch niet wat die vrouwen betreft. Maar hij heeft nog tijd. Clasen is van 1961. Wat we wel weten, is dat hij partner in crime was van Elvis Peeters in de postpunkband 10 Kleine Snobs aka Schmoll en dat hij met het electrodubproject Neven van eind jaren tachtig tot 2010 een tiental albums maakte.

Volgens de foto’s op Instagram is Clasen een natuurmens, maar hij is ook sociaal geëngageerd. Hij maakte muziek voor evenementen en straattheaters zoals De Zinneke Parade, een poëzieavond met Paul Demets en Zomer op het Plein. Ook trad hij nog op met The Library Sisters, een duo dat hij vormt met Marlies Opsomer.

Voor nieuwste plaat ‘Anderlecht’ werkte hij samen met de studiozangeres Silke en… Google Translate. Met de Londense werkte hij al eerder in 2016 voor de track Come Play With Fire. Hier zorgen ze samen voor gensters in I Could Dance Back To You en Are We Dreamers, de slottrack van de vinylversie van het album.

Op de streamingdiensten bevat de plaat nog achttien (18!) extra songs, maar de acht – grotendeels instrumentale – tracks op de vinylversie zijn voldoende om de kunde van deze eigenzinnige muzikant aan te tonen. Het ontbreken van echte zanglijnen wordt door de man meesterlijk gecompenseerd.

Begonnen als drummer, heeft Clasen zich gedurende de lange carrière immers omgeschoold tot kundig programmeur en toetsenist en heeft hij zich ook toegelegd op de viersnarige tenorgitaar, een instrument dat vooral door jazzmuzikanten wordt gebruikt. Dat instrument, in combinatie met de vaak koele beats, geeft de tracks een soort van postpunkgevoel, maar Clasen ademt natuurlijk muziekgeschiedenis en al zijn invloeden komen aan bod. En daar zitten dus zeker ook heel wat elektronische pioniers tussen. Dit maakt de muziek van Clasen redelijk ongrijpbaar en een genre op zichzelf. De nummers zijn even opwindend als filmisch en die combinatie is redelijk ongezien.

Nadeel is dat deze muziek bij geen enkel radioformat hoort, maar ze is te goed om zo maar te negeren. Dus wie niet bang is van een nachtelijke wandeling langsheen het Vijverspark of de Vaartdijk op de maat van deze plaat, klikt hieronder gewoon op play.