Penguin Café - The Imperfect Sea
Erased Tapes Records
Het voormalige Penguin Café Orchestra, ooit opgericht door Arthur Jeffes als eerbetoon aan Simon Jeffes, is nu Penguin Café geworden. De "nieuwe" band herneemt tijdens livesets nog steeds het klassieke Penguin Café Orchestra-werk, maar brengt gelukkig ook nieuw repertoire tot stand.
De veelkoppige band blijft interessant voor zowel fans, die vertrouwd zijn met eerder werk, als voor nieuwelingen die met 'The Imperfect Sea' voor het eerst met de erfenis van het Penguin Café Orchestra kennismaken. Arthur Jeffes blijft de spil, maar omringt zich met een uitgebreid collectief, waarven elk lid op zijn/haar eigen manier een bijdrage levert aan een veel groter, eigentijds klinkend geheel.
Dat het album uitkomt via Erased Tapes, het label waar postmoderne minimalisten thuis zijn, mag dan ook niet echt een verrassing heten. Net als de vaandeldragers (Nils Frahm, Peter Broderick) brengt Penguin Café immers originele muziek tot stand. Nieuwe muziek, die voortbouwt op de ruime muziekgeschiedenis, maar vooral een erg eigenzinnige smaak en talent verraadt. Het valt op dat het collectief klassieke en hedendaagse inspiratiebronnen in de dance en electronica (Simian Mobile Disco, Kraftwerk) aanhaalt. Tot op zekere hoogte illustreert dat de verschuiving van de focus.
Met 'The Imperfect Sea' wordt eindelijk een echte doorstart gemaakt, gezien 'A Matter Of Life' enerzijds te zeer teerde op de erfenis van weleer en 'The Red Book' niets nieuws opleverde. Het moest anders. En daar is de groep nu helemaal in geslaagd. Want dit is een beweging weg van de Penguin Café Orchestra-erfenis, die de periode tussen einde jaren zeventig en begin jaren negentig overspant, al klinkt het nieuwe materiaal niet helemaal vreemd.
De opgewekte binnenkomer Ricercar laat meteen horen dat het rijke geluid, ondanks de klassieke invalshoek, bedrieglijk vernieuwend kan zijn. En dan is er het ronduit weergaloze Cantorum dat vriend en vijand verbaast en uitgroeit tot een joekel van een hoogtepunt. Hiertegen heb je als luisteraar gewoon geen enkel emotioneel verweer. Dit is een groep die uitdagende beslissingen durft te nemen en er niet voor terugdeinst om moderne technieken te gebruiken.
Het net geen zeven minuten durende Control 1 (Interlude) is veel meer dan een tussendoortje en zorgt in de ambienttexturen voor diepte, donkerte en dreiging. Het leidt het uiterst dromerige, met dulcitone, celeste en harmonium versierde Franz Schubert in - een Kraftwerk-cover zowaar! Het experimentele karakter van de band komt dan weer goed tot uiting in een korte, fragmentarische track als Half Certainty (met enkel percussie en melodica).
Protection klinkt tegelijk nostalgisch en avontuurlijk en vormt de inzet naar de grandioze finale met het filmische, maar pas halfweg volledig tot zijn recht komende Rescue. Resten nog twee briljante hoogtepunten in de vorm van het zielenrust offrerende Now Nothing (Rock Music) waarin Penguin Café een stukje uit de Penguin Café Orchestra-catalogus revitaliseert en de spannende afsluiter Wheels Within Wheels waarin de groep Simian Mobile Disco herinterpreteert.
Penguin Café staat op Haldern Pop Festival en treedt op 9 september op in de Royal Albert Hall.