Our Oceans - While Time Disappears

Long Branch Records

While Time Disappears

‘While Time Disappears’ is een album dat niet zomwaar samen te vatten is. Van rustig en melodisch naar hard en progressief. Alle nummers zijn een reis op zich. Dit negen nummers tellende album is goed voor een unieke, muzikale ervaring .

Wanneer in 2014 de leden van de Nederlandse band Exivious een muzikaal uitstapje willen maken, wordt Our Oceans geboren. Na een succesvolle crowdfunding verscheen in 2015 het eerste album. Nu, vijf jaar later, mogen we ons opnieuw gelukkig prijzen met een gloednieuwe plaat.

Het album begint met Unravel, waarvan we eerder al de video konden bekijken. Daarin zien we de mannen aan het werk in een donkere loods, hetgeen ons meteen het gevoel geeft dat we een concert meemaken. De track begint met een heavy intro, die meteen daarna overgaat in een meer rustige, dromerige sound. Na de eerste helft van de song lopen de emoties flink op en knallen de emoties met een flinke dosis energie uit de instrumenten.

Het begin van Weeping Lead lijkt haast op een rustgevend slaapliedje, waarmee wij maar wat graag in slaap worden gewiegd. Als we dan eenmaal diep in slaap zijn, volgt er een onrustige droom, die langzaam wordt opgebouwd om ons dan met een schreeuw in een zwart gat te laten vallen.

Met Motherly Flame komen we in een andere realiteit terecht. Het unieke staaltje drumwerk van de hand van Yuma Van Eekelen, het gepingel op gitaar en de doordringende zang van Tymon Kruidenier zorgen hier voor een buitenaardse ervaring. Maar het uptempo rockende Face Them zet ons terug met beide benen op aarde. Hier horen we vocalen zoals we ze nog niet eerder hebben meegemaakt: de hoge noten werden vervangen door lage. Waar de eerste nummers enigszins op elkaar lijken, breekt Face Them hier helemaal van los. De emotierijke reis wordt afgesloten met With Hands Torn Open. Door de vele abrupte tempo- en stijlwisselingen is dit nummer lastiger om volgen, waardoor het misschien niet het beste nummer is om dit album af te sluiten. 

Wat opvalt is het unieke stemgeluid van zanger Tymon Kruidenier, een stem waar je van moet houden. Maar bij deze band past ze perfect. De hoge noten worden mooi in evenwicht gebracht met de diepe basriffs van Robin Zielhorst. Hierdoor wordt de plaat mooi in harmonie gebracht en is dit een mooie reis om te maken. Met het vorige album kleurde de groep relatief braaf binnen de lijntjes. Nu hebben ze gelukkig de grenzen verlegd. ‘While Time Disappears’ heeft meer ballen en is dan ook een sterk album.

24 november 2020
Jordi Rijnders