OU - One

InsideOut Music

Tijd voor iets anders? Aantrekkingskracht van iets nieuws? Er moet een reden zijn waarom we plots zin hadden om metal uit China te ontdekken. OU (lees: “O”) is naar eigen zeggen een unieke samenkomst van muzikale genieën, een “meant to be” groep die in laatste fase naar een zanger op zoek ging en zo - China’s Got Talent-gewijs - bij de alternatieve Lynn Wu uitkwam. En aangezien één plus één plus één plus één ook in China minstens vier is, groeide daar het opvallende debuut ‘One’ uit.

Dat is het verhaal. Nu de muziek. In het meest positieve geval zeggen we dat het “nieuw” en “cultureel onvertrouwd” is. In het minder positieve geval geldt de definitie dat je een metalplaat, een Chinees koor en een mangafilm door een blender haalt en op versnelde, achterstevoren en verhakkelde manier terug uitspuwt.

Dixit: een soort van voortdurend naar een ander kanaal zappende muziek met hoog kitsch-, ADHD- en chaosgehalte. Waarin je de beloofde zware metalstructuren krijgt, die geleend werden van Machine Head en co, maar waar je ook voortdurend tegen dat hoog puberaal gezweef van Lynn Wu op moet boksen. Of tegen een voortdurende achtergrond van drukke computerspelletjeselektronica.

En dan hebben we het graag ook even over de Tokyo Hotel’iaanse looks van dit kwartet. Of toch niet nee…

Je had al door dat we geen fan zijn van dit soort plastieken marketingmetal. We hebben echt ons best gedaan om begrip op te brengen voor OU. Maar dit is gewoonweg muziek waarbij je voortdurend op de stopknop wil drukken. En dat hebben we met niet minder dan vijf lotgenoten afgetoetst. Even dachten we dat dit jonge en hippe kwartet met een track als Ghost een soort van balans had gevonden door met akoestische gitaar en licht gepingel een instrumentaal droommomentje te voorzien. Maar ook dan krijg je na twee minuten – een halve levenscyclus in het Verre Oosten – hoger en hoger klimmende kretenzang en tenenkrullende atonale synthesizers. Kwestie van de korte rust al snel met veel agressieve wasabisaus te doorsnijden.

Geheel gegund en klaar om de wereld te verpletteren. Maar niet voor ons. Wij beschouwen OU eerder als een soort van “aaaauw” en niet als een soort van "whaaaauw".