OPandolfo - Patterns

Sound In Silence

Afgelopen. Gedaan. Finito. Vanaf cd-r release honderdenacht kan je niet meer blindelings een volgende uitgave kopen van Sound in Silence om een fijn stuk sfeerambient te ontdekken. En daar zorgt de nieuwe band OPandolfo, het soloproject van Ólafur Josephsson aka Stafrænn Hákon, voor. Samen met vaste muzikale vrienden en SF-bandleden Lárus Siguðsson en Árni Þór Árnason, die akoestische gitaar en teksten (jawel!) aanleverden, componeerde Hákon tien lo-fi liedjes die je ergens moet situeren tussen folktronica, pop en mijmermuziek in.

Je krijgt dus een plaat waarop plots akoestische gitaar, bas, strelende live drums en synthesizer aanwezig is. En op vier liedjes dus ook warme, dromerige zang. Inspiratie zochten de heren van OPandolfo bij minimalisten als Steve Reich en Terry Rileys befaamde ‘In C’ plaat. Ofte structuren met veel repetitiviteit en in elkaar vervlochten snaarwerk. Bij een song als In My Way met zwaar ronkende gitaar, gezapig hobbelend ritme en mooi ontdubbelde doezelstem, kregen we meermaals visioenen van een band als Pinback.

De helft van de tien tracks, netjes afwisselend op ‘Patterns’, zijn instrumentale pareltjes en postrockpromenades vol voorzichtige virtuositeit. Misschien om de overgang vanuit de overige honderdenzeven Sound In Silence-releases wat te verzachten. Of om het uitmuntend songwriterschap van de IJslander extra te beklemtonen. Want dat mag gerust.

Over heel de lijn krijg je een plaat met een soort van duistere doezelteneur waarin fijne, opgewekte noten weerklinken en met vooral mooi om elkaar cirkelende snaarconstructies. En die eindigt met een voortreffelijk folktronica-hoogtepunt If You Were A Pattern met het bewust zeurend orgeltje en heerlijk thematisch notenspel.

De nieuwe muzikale weg is met andere woorden goedgekeurd, beste label.