Omar Souleyman - To Syria, With Love

Mad Decent

Syrische techno, zo wordt Omar Souleyman al eens omschreven. Een beetje een krampachtige poging om zijn Arabische debka-muziek met moderne beats en samples te omschrijven als een verzoening tussen verschillende culturen. In elk geval legt de opvallende artiest - steevast met Arafat-sjaal en zonnebril - het er graag vingerdik op, getuige de titel van de derde plaat in zijn nieuwe identiteit.

Ook al heeft de rasartiest in vorige eeuw een heldencarrière uitgebouwd in Arabische middens en meegespeeld op meer dan vierhonderd platen, de brug naar Westerse beats is vrij recent. Neemt niet weg dat Omar Souleyman op zeven jaar tijd al mocht samenwerken met Björk, Kieran Hebden (Four Tet) en Gorillaz; om maar te zeggen dat de man allicht meer afweet van onze muziekcultuur dan wij van die van hem. En dan dekken we ons meteen ook even in, want het is erg moeilijk te oordelen over een boegbeeld, een icoon als Souleyman, als je niet voldoende voeling hebt met de cultuur an sich.

Maar de zeven tracks op ‘To Syria, With Love’, uitgebracht op Diplo’s Mad Decent Label, staan garant voor een stevige, etnische party. Hakkende reggaeton-tegenbeats en de typerende afwisseling tussen slangenbezweerderstrompetjes en de oed (Arabische luit), die de meest virtuoze kronkelende melodieën oproepen, werken als een rode lap op een stier. Dit is dan ook muziek die bedoeld is om te feesten; elke keer wel zeven of acht minuten lang. En als de beats en oosterse klanken niet volstaan naast Omar Souleymans profetische, hoogvibrerende zangfrasen, voorziet hij in een song als het afsluitende Chobi een ondergrond van blitse samples en kermisgeluidjes.

En toch hebben wij het na een klein uurtje Arabisch stampen wel gehad. Even geen exotische kruiden meer, ook al gaat het bijna ritmeloze Mawal tussendoor voor een zwevend stukje woestijnsfeer. Misschien helpt het om eerst live eens te proeven van de hoge uitbundigheid en energiefactor van deze muziek. Want dat de voormalige trouwfeestzanger een “must see” is, leidt natuurlijk geen twijfel.