Obituary - Slowly We Rot - Live and Rotting // Cause of Death - Live Infection
Relapse Records
Wat doe je als je eventjes creatief vastzit? Juist ja, dan herkauw je de heldenstatus uit het verleden. En dat doen de grootmeesters van de Florida-deathmetal zonder schroom. Een dikke drie decennia na het origineel brengt Obituary de eerste twee doorbraakplaten integraal live uit. Een zoethoudertje van de fans met de nodige bonustracks. Of zoiets.
Even terugspringen naar het jaar 1989, waarin thrashers en zware metalfans werden bekogeld met ‘Beneath The Remains’ van Sepultura, ‘Consuming Impulse’ van Pestilence of ‘Extreme Aggression’ van Kreator, stuk voor stuk doorbraakplaten waarin de speedgitaren van thrash zich vermengden met loodzware grunts en morbide, donkere noise van deathmetal. En als kers op de taart kwamen vijf langharige Amerikanen met veel bloederige taferelen en een fantastische technische basis de wereld doorheenschudden met duidelijke boodschap “slowly we rot”. Een stuk geschiedenis die in je zwaar metalen kast niet mag ontbreken. Net als het jaar erop, toen Obituary al even stevig uitpakte met het iets meer technisch onderbouwde ‘Cause Of Death’.
Het moet dus zeker fijn geweest zijn voor de band om al dat werk van het eerste uur terug in te spelen. Alleen… deden ze dat quasi-letterlijk en in de studio (en dus zonder ambiance, applaus of publiek). Dus laten we dit “live” aub eventjes schrappen! Het gaat hier om livestreams die de band in de eerste Coronagolf aan de fans bracht als verwennerijtje. Die zijn op zich auditief verfijnd en productietechnisch op punt gezet. Maar verder moet je echt met je vergrootglas kijken naar verschillen met het origineel.
En dat is toch verdorie straf! Want dat betekent dat de band deze songs in één take, zonder overdubs of foutenmarge heeft ingespeeld. En dat de stem van frontman John Tardy nog lang niet is uitgereuteld of schor geschreeuwd. Meer nog, het vertrek van bassisten Daniel Tucker of - later - Frank Watkins wordt hier moeiteloos door Death-bassist Terry Butler opgevangen.
Dus ja, we vinden dit een goede zaak. Al is het maar om nog eens even terug te ontdekken hoe op het debuut en na de naamsverandering van Executioner naar Obituary de klemtoon nog vooral op een smerige vorm van thrash lag (veel speed, furie, dubbele basdrums, overdonderende grunts en korte tracks) en in die opvolger ‘Cause Of Death’ de band niet enkel afwisselt tussen tweeminutenknallers als Find The Arise en lange epistels van vijf of meer minuten, maar binnen die laatste ook voortdurend afwisselt, transformeert en elkaar het vuur aan de schenen legt.
Want Obituray betekent voortdurende levendigheid in een eigen rijk van de dood. En dan bedoelen we dat songs als Body Bag gedurende bijna zeven minuten van heavy metal-riffs tot diepe grunts en loodzwaar hakkende doompassages tot razendsnelle speedthrash schipperen. En weer terug. Binnen datzelfde verhaal en die solide basis van wederkerige riffs, gitaarthema’s. The art of construction die deze veelzijdige band drie decennia geleden tot één van de pioniers van het zware metaalwerk bombardeerde.
En toch vinden we dit helemaal niet “live”, maar eerder zielloos. Ook al krijg je bij deze nieuwe weergave nog een extra horror-grafkelder-intro cadeau bij ‘Slowly We Rot’ en speelt de band deze songtitel in een lange versie op het einde van zijn set. Op ‘Cause Of Death’ vind je misschien iets meer enthousiasme terug. Ach, de vraag is vooral: “Voor wie?”. Want die drie extra bonustracks en een fluogroene vinylpersing gaan allicht niet volstaan om $27 + verzendkosten op te hoesten. Of het dubbele, moest u beide platen willen verzamelen. Terug tijd voor het echte werk heren!