Novastar - Inside Outside

Warner

Wij zouden graag eens een vlieg aan de muur zijn bij Joost Zweegers in de studio. Zweegers werkt traag, dat is een feit. Een opnameproces grijpt ook in op zijn hele Zijn. Hij worstelt met de songs. Durft radicale beslissingen te nemen. Samenwerkingen stop te zetten. Een heel werkproces overboord te gooien en helemaal opnieuw te beginnen. En dan is er altijd dat resultaat dat klinkt alsof het nooit anders had kunnen klinken. Joost Zweegers doet het voor de vierde keer op rij op ‘Inside Out’.

‘Inside Outside’ is de minst instapklare Novastar. Het is een plaat die langzaam, heel langzaam, onder je lijf moet kruipen. Het is ook de meest gelijkmatige. Zweegers is één geworden met zijn gitaar, de piano is naar de achtergrond verdreven, de drums zijn spaarzaam en belletjes doen hun intrede. En volgens mij hoorden we zelfs een bescheiden saxofoon op de achtergrond in Tumulus Man.

De grote refreinen zijn quasi verdwenen (“Ik was ze kotsbeu”, zegt hij daarover zelf) en naar een song als When The Lights Go Down On The Broken Hearted of Because zal u vruchteloos kunnen blijven zoeken. Wat er wel opstaat is verdomd mooi. De eerste single Closer To You staat handig vooraan geplaatst, want dat is de song die je zachtjes bij de hand neemt, je niet meer loslaat en na gedurende veertig minuten en elf songs zachtjes richting uitgang begeleidt.

Het is ook een erg positieve Novastar en dat begint al met Closer To You. We horen een Joost Zweegers die na lang struikelen en vallen het licht ziet aan het einde van de tunnel. “Am I really getting closer to you now?” vraagt hij zich af om helemaal op het einde te kunnen bevestigen “I’m really getting closer to you now tonight.”

Ook Faith In You is zo’n op het eerste gehoor heel eenvoudig nummertje, maar naarmate je het meer beluistert, blijkt het net zeer gelaagd te zijn en vol details te zitten die maken dat het nummer klopt. Less is more op deze plaat en dat mocht ook tekstueel zo zijn. In De tekstregel “Come if you want to / it’s okay / ’cause all I ever have is faith in you” is tegelijk doodeenvoudig en bloedmooi.

Nog zo een pareltje is In Love With Another waar Joost Zweegers zo verontschuldigend staat te zingen dat we er bijna de tranen van in de ogen krijgen. Of Kabul, een ode aan zijn vrouw. Of Light Up My Life dat hij schreef voor zijn dochtertje Lucy die ervoor zorgde dat Zweegers een eerste keer het vadergevoel kon ervaren (en dat midden in het opnameproces van ‘Inside Outside’).

Opvallend is ook dat Joost Zweegers zijn stem op bijna de gehele plaat klinkt alsof ze van ver moet komen. Ze is onopvallend naar achteren gemixt en klinkt gelaagd, maar nergens helder. Alsof er een soort van waas over moest blijven hangen. In eerste instantie is het een kwestie van wennen, maar uiteindelijk klinkt het alsof het niet anders had gekund bij deze songs: Zweegers’ stem is de dienaar van de songs.

Er zijn mensen die ‘Inside Outside’ een saaie plaat hebben genoemd. Zij dwalen. ‘Inside Outside’ is een gelijkmatige plaat vol klasse en vol songs die groot zijn in hun kleinheid.