Noga Erez - Kids
City Slang
Het is een hele poos geleden dat we zo’n lange tijd aan een plaat gekluisterd bleven zonder een woord erover op papier te pennen. You’ve got us, Noga Erez.
Even kennismaken: songwriter en producer uit Israël, tieneridool, TikTok- en Instagramhipster, commerciële en stevig gepushte rising star, maar ook een dame die de muzikale pluimen al verdiende met eerdere uitstapjes in jazzbands, grootse Apple-campagnes of zelfs het Israëlische leger, ondanks de soms controversiële politieke protestlyrics. Wat zich vertaalt in een cocktail van pop, samplebased hiphop, trap, dubstep en reggae en een eeuwige vergelijking met sterren als M.I.A. of Grimes.
Tweede album ‘Kids’ trekt de thematische lijnen van feminisme en sociale onrust door, maar werpt ook een kritische blik op de leefwereld van famous hipsters en influencers. Je zou er als niet-digital native vergeten bij stil te staan, maar een song als VIEWS waarin Noga Erez ofte נגה ארז aanvecht hoe veel celebs fake views en visitors kopen om zichzelf op te hemelen, is voor deze generatie een pure overlevingskreet. Noteer hier zeker ook de medewerking van Reo Cragun en Rousso die voor een prettige Gorillaz-stijl zorgen. Zelfs een aanklacht tegen informationoverload als “I don’t wanna look at my phone anymore / I don’t wanna roll like a stone anymore”, klinkt bijna geloofwaardig.
En ja, de kenners krijgen er nog de nodige guestappearances bij. U zegt “Blimes Brixton” in de filmische titeltrack? Wij maken er met plezier een sappige Lauren Hill-alike van. Oldskool meets new skool. En reken maar dat de gasten die op de derde plaat zullen verschijnen nog van een veel groter allure zullen zijn.
Maar naast deze heerlijk klare-taal-boodschappen en autobiografische uitspattingen is dit album ook gewoon een fantastische muzikale speeltuin. Noga Erez rapt en zingt in een narratieve, een beetje nasale parlandostijl die heel erg fris, jong en aanstekelijk klinkt. En dat onder begeleiding van de meest fantastische riddims en productie. Voel hoe die postdubbassen snoeihard zinderen en hakken in Bark Loud met de geweldige instrumentale fade-out. Elke song klinkt gewoonweg als een hit en zit vol welgeplaatste samples, grappige geluidjes en ritmische hooks. Niet druk, berekend. Dit is één groot, hip muzikaal pretpark met het heerlijk hakkende Fire Kites (“tjoep tjoep”) als dubbele looping topattractie. Dit is een blijver waarover het laatste woord nog niet geschreven is. Lit!