No Age - Snares Like A Haircut

Drag City

Hoe maak je muziek die aan alle kanten rammelt en toch weet te raken? Vraag het aan No Age!

 

 

Met 'Snares Like A Haircut' is het duo al toe aan de vijfde plaat. En het heeft nogal geduurd eer ze eraan toe waren. 'An Object' dateert namelijk al van 2013. Maar stilgezeten hebben ze allerminst. Beide heren – gitarist Randy Randall en drummer-zanger Dean Spunt – stortten zich in allerlei creatieve projecten, die dan wel niets met No Age te maken hadden. En dan was er nog Sub Pop, het label dat de band niet meer zag zitten na hun vorige plaat. Gelukkig was er Drag City, dat hen opviste.

 

Zelf noemen ze dit album “a live rock’n’roll record”. Dat wil zeggen: in tegenstelling tot de vorige plaat hebben ze hier alle songs samen ingespeeld in één ruimte. En dat voel je ook. Er zit heel wat energie in songs als opener Cruise Control of het dreigende Tidal, dat drijft op de basdrum van Spunt en de door Randall vakkundig gefolterde gitaar. Maar dan is daar het refrein en voel je het adrenalinegehalte zo stijgen. Het verschil met 'An Object' is duidelijk.

 

Daartegenover staan dan peinzende tracks als het titelnummer, dat gebouwd lijkt op louter experiment, waarbij de gitaar door het nummer spookt (de techniek waarbij je met de volumeknop speelt om de snaaraanslag te “verbergen” heet violining, werd mij uitgelegd) en de eigenaardige drumloops van links naar rechts door je hoofd lopen. En dat flikken ze opnieuw bij Primitive Plus; alleen laat Spunt daar wel zijn snerende stem horen terwijl de gitaareffecten je de muren opjagen. De twee songs bieden in elk geval iets dat voor rust zou kunnen doorgaan. Niet toevallig staan ze dan ook net in het midden en helemaal achteraan op het album. Trouwens, Cruise Control begint al even experimenteel aanzwellend, maar barst wel snel helemaal open.

 

Vergis u niet: dit vlamt en ronkt aan alle kanten. De hoger vermelde opmerking (van dat livealbum) is niet toevallig. Hier hoort niet al te veel gezeur bij. Gewoon gaan tot het gaatje. En dat is precies wat we van hen verwachten als ze binnenkort op de podia staan. Trouwens, die podia, dat zijn die van de Beursschouwburg op 24 maart en van Het Bos op 4 april. Niet te missen, als je het ons vraagt. Het gerammel neem je er dan maar bij.