Neon Indian - VEGA INTL. Night School

Transgressive

Een derde album voor Neon Indian. En eentje dat lang niet iedereen zo goed had verwacht. Alan Palomo slaat zonder veel moeite de brug tussen zijn undergroundindie en spontane funk. Synths! Vocoders! Blitse gitaren!

Opener Hit Parade dompelt je meteen onder in het bad der catchiness en Annie neemt vervolgens fijntjes over. Mijmeren over die zorgeloze eighties en dansen zult ge! Dat het album zo zonnig klinkt, heeft veel te maken met het feit dat Palomo grote delen ervan op een cruiseschip schreef. Margarita’s onderweg van de Bahamas naar Florida, het kan tellen als creatief proces.

Street Level en Smut! strompelen nog wat over de eigen voeten, vermoedelijk door het (te) grote aantal (onuitgewerkte) ideeën om het nog netjes overzichtelijk te houden. Maar als tegengewicht zijn The Glitzy Hive, Dear Skorpio Magazine of C’est La Vie (Say The Casualties) en News From The Sun verder op de plaat simpelweg perfect afgewerkte vintage popsongs met alles erop en eraan. Verplicht te klasseren in die homeparty-afspeellijst! 61 Cygni Ave ook, maar dat nummer doet dan weer iets te fel denken aan Men At Work.

Het zwoele tweeluik Slumlord en Slumlord’s Release duikt de nacht in en bewijst dat hij ook dieper durft graven met synths en drumcomputers. Denk aan een trip met een goedgeluimde Kavinsky die zorgvuldig én net op tijd wordt afgerond. Techno Clique volgt in de slipstream maar duwt het gaspedaal nog verder door, ook hier een ode aan de outro. En net wanneer je die cartouche energie opgedanst had, komt de man nog aandraven met Baby’s Eyes – een deugddoende cold turkey voor bij de zonsopgang.

Voor vergelijkingen met Prince en Duran Duran is het nog te vroeg, maar Jett Rebel heeft er alvast een maatje bij in de zoektocht naar de actuele eightiespopsound. Om maar te zeggen dat die 'VEGA INTL. Night School' een fijne plek is om te vertoeven.