Nekromant - Temple Of Haal

Despotz Records

Metal en Zweden gaan al jaren goed gepaard met elkaar, deze traditie zet het drietal van Nekromant moeiteloos voort. Met dit vierde album als een ware eerbetoon aan hun thuishaven, gaat dit een echte klassieker worden op het mythische grondgebied.  

De band begon in 2012 onder de naam Serpent, maar besloot in 2016 verder te gaan als Nekromant. Hiermee komen ze nu met hun vierde album aan waarmee ze dicht bij hun helden komen. Invloeden van onder anderen Black Sabbath zijn duidelijk terug te horen, zeker de op riffs gebaseerde songs herkennen we van gitarist Toni Ionni.

Desalniettemin weten de mannen hun eigen sound hieraan te geven en blijven ze toch uniek met hetgeen wat ze neer zetten. Ferm ook dat we in 2021 niet hoeven te zoeken naar de oude bekenden maar dat de jonge bands ons deze sound weer teruggeven.

Sileni is de eerste track van het album ‘Temple Of Haal’. De duistere riff schud je meteen wakker en geeft je dat herkenbare Zweedse metal geluid wat veelal ontstaat in de duistere winters. De Ozzy-manier van zingen is ook iets wat direct opvalt, al is deze wat beter bij stem. The Woods is een goed uptempo nummer, de drums slaan er flink doorheen en de gitaar heeft een goed zwaar geluid met een kickende solo. 

In Nekrolith zet de bas de eerste strakke tonen neer. Wanneer de rest van de band zich hierbij voegt, ontwaakt een waar strijdnummer. Een waarop je je onoverwinnelijk waant door een bos gevuld met de mythische wezens uit de oude sagen en legendes. Wanneer de gitaarsolo zijn ijzersterke noten pingelt lijkt het einde van de strijd wel in zicht.

Hoogtepunt op dit album is toch wel de titel track Temple Of Haal. Dit nummer staat als een huis, wat niet van zijn fundering af te krijgen is. De afwisselingen in tempo geeft dit nummer erg veel diepgang, de gitaarsolo tilt het direct naar een ander level. Als dit nummer de band niet naar een groter publiek gaat brengen dan zal de god Odin zich zeker van zich laten horen!