!!! - Myth Takes

Warp Records

Als driemaal inderdaad scheepsrecht is en we de reputatie die !!! heeft opgebouwd met hun twee (volwaardige) vorige platen in acht nemen, moet hun nieuwe album wel een ongelooflijke knaller zijn. Bovendien heeft !!! op festivals als Pukkelpop een fantastische reputatie opgebouwd, louter op de energie die van hun optredens uitgaat. Je moet geenszins vertrouwd zijn met hun werk om toch te kunnen genieten van hun show. En nu is er dus ‘Myth Takes’, een plaat die hetzelfde is en tegelijkertijd anders.

Myth Takes



Wie zich verwacht aan luisterliedjes, komt nog steeds bedrogen uit. Van bij de aanvang wordt het tempo hoog en vooral dansbaar gehouden. Het titelnummer geeft meteen aan dat de dansbaarheid althans in het begin nog steeds hoog in het vaandel wordt gedragen. Een fascinerende baslijn ondersteund met de nodige gitaarriffs stuwt het nummer de hoogte in en de luisteraar de dansvloer op.

In All My Heroes Are Weirdos wordt uitdrukkelijk geknipoogd naar Talking Heads, maar dat kan liggen aan het feit dat ook die band veel belang hechtte aan de dansbaarheid van hun nummers en daarbij de kwaliteit steeds liet voorgaan op de kwantiteit. Nic Offer gaat zichzelf als steeds te buiten om maar aan te tonen dat zijn helden allemaal rare kwasten zijn.

Hoogtepunt van de plaat is Must Be The Moon dat wordt opgebouwd naar een nummer dat je in trance kan brengen. Ongemerkt wisselt het tempo, terwijl de argeloze luisteraar wordt meegevoerd naar hogere regionen. Pompende bassen, om zich heen schoppende drums, je zou voor minder verslaafd raken.

Over elk van de nummers op deze plaat valt wel iets interessants te vertellen. Telkens opnieuw weet de groep te verrassen. Is het niet de ongewone falsetto die John Pugh opzet in A New Name, dan is het wel het disco-refreintje in Heart Of Hearts.

En toch lijkt er naar het einde toe iets te veranderen in hun sound. Vanaf het op acht minuten afklokkende Bend Over Beethoven klinkt het album introverter, lijkt de band aan introspectie te gaan doen. Oh jawel, het blijft dansbaar, maar toch hebben wij de indruk dat een andere weg wordt ingeslagen. In afsluiter Infinifold wordt die indruk nog versterkt, ondanks het feit dat Nic Offer over een eenzame piano en enkele bizarre achtergrondgeluidjes declameert dat “Nothing’s gonna change / Nothing”.

Een goed album wordt gekenmerkt door het feit dat een groep niet blijft steken in dezelfde groef. Wat dat betreft neemt !!! een optie op eeuwige roem, want 'Myth Takes' heeft waarlijk mythische allures.

8 november 2008
Patrick Van Gestel