My Diligence - Sun Rose
Mottow Soundz
Het Brusselse My Diligence is met ‘Sun Rose’ toe aan een tweede langspeler, nadat eerder de ep ‘Who Killed The Driver’ en titelloos debuutalbum de nodige deuren openden voor de band, gaat dit nieuwe album een stapje verder.
Het trio, bestaande uit John Sailor (zang en gitaar), François Peeters (gitaar) en Gabriel Marlier (drums), doet op dit nieuwe album zelfs een beetje aan stijlbreuk, want waar vorig werk nog voornamelijk in de stonerrock wortelde, is de muziek nu veel heavier, hectischer en moderner. En de band laat zich niet verleiden tot eenzijdig geram. My Diligence 2.0 als het ware dus.
Producer François Vincent (Romano Nervoso, Thot) zat achter de knoppen en hij wist de band naar een hoger niveau te tillen, opener Resentful , trouwens ook het eerste nummer dat de band voor dit nieuw album schreef, werd voorzien door een meeslepende intro en ontploft na een dikke minuut; een fuzz hit in wording.
Maar het trio gaaat netjes verder, op het bijzonder catchy Backstabber strooien de beide gitaristen riffs in’t rond dat het een lieve lust is en als er in An Asteroidal Arrow wat gas wordt teruggenomen hoor je duidelijk dat de band een brede invloedbasis heeft, we horen zowaar post-metal invloeden.
We spraken eind vorig jaar met drummer Gabriel over zijn eindejaarslijst en ontdekten toen al hoe breed de muzikale smaak van de sympathieke drummer en zijn collega’s wel is. Dat vertaalt zich prima in dit album, Flying Poney is zoals de titel al aangeeft muzikaal kunst- en vliegwerk – opzij opzij opzij (zonder uit de bocht te gaan), So Pretty So Cruel zit op hetzelfde niveau als de opener en zou wel eens de band zijn volgende hit worden. En zo zijn de negen nummers op zich allemaal pareltjes, eenmaal ze zich onder je hersenpan hebben genesteld geraak je er niet meer af.
Wie de muziek van bijvoorbeeld Torche, Elder of zelfs Helmet een warm hart toedraagt kan dit album blindelings kopen. Naast het album zelf zal je zeker en vast niet kunnen kijken, want opvallen in de rekken zal het zeker doen dankzij het geweldige tekenwerk van de Brusselse Elzo Durt, die een waar kunstwerk van de hoes en inleg maakte. Het roze doodshoofd ga je de komende weken zonder twijfel wel meer in de Brusselse stad te zien krijgen.
Laat ons hopen dat we de band ter promotie van hun nieuwe album ook aan de Vlaamse zijde van Brussel te zien krijgen, want zij tekenen nu al aan het begin van 2019 voor een knaller van een release. En zo blijkt dat Brussel meer dan ooit, met onder andere ook de release eind vorig jaar van La Muerte, zijn plaats op de stevige muzikale kaart heeft teruggewonnen, en dan volgt binnenkort nog het nieuwe album van The Progerians.