Mr Marcaille - No Snare No Headache

Eigen beheer

Vette aanrader! Zoek eerst even een livefoto of – video op van deze ruig baardige Fransman. Die zegt veel. Gezeten achter zijn gehavende cello en dubbele basdrum en met microstatief voor zijn tierende keel, vormt de punkgrijsaard op zijn eentje een heuse livesensatie. Het beste van al: op de man zijn tweede studioplaat ‘No Snare No Headache’ slaat de heerlijke cocktail van hardcore-thrash-doom ook muzikaal in als een atoombom.

Tien keer los in de goal. Titels als Pro Satan, Naatas of Fuck Off And Die. Een schijfje met pentagram. Dit is heavy shit. Mr Marcaille  tiert zich de longen uit het lijf tegen een loodzware wall of sound waarbij de van distortion voorziene cello letterlijk een metalgitaar imiteert. Solo’s inbegrepen. Meer nog, soms ronkt het instrument nog in diepere registers dan een gitaar aan zou kunnen. Check de waanzinnige, jankende doom drones van het instrumentale, drumloze Infine!

Logge, repetitieve doomtonen en schurende bakkebaard grunts. Als een barstende kater in een tergend traag Mon Amour. Maar evengoed als heuse speedsensatie dankzij die dubbele basdrum (geen snare!) in hardcoresong Fuck Off And Die – met zijn drie akkoorden eenvoud en rommelig overstuurd intermezzo als een stukje pittige Oi!-punk. Traag of snel: het maakt geen hol uit. Mr Marcaille geeft zich non stop de volle honderd procent. Het lijkt keer op keer of je tegen een woeste, driekoppige band aanbotst, maar de realiteit is dus des te indrukwekkender. De rauwe, ongebreidelde energie van de man is prima op dit schrijfje vastgelegd zonder bemoeienissen van studio-effecten of technische ingrepen.

In feite is dit nog wel de juiste manier: je eerst verwonderen over de machtige riffs en diverse, aanstekelijke songs die deze furieuze Fransoos op ‘No Snare No Headache’ laat horen, om erna pas helemaal overstag te gaan door te zien hoe de man dat op zijn eentje ook live aankan. Mr Marcaille – eeuwig respect. Men zegge het voort!