Monophonics - Sage Motel

Konkurrent

“It’s soul Jim, but not as we know it.” Het zou de bespreking kunnen zijn van 'Sage Motel' van Monophonics op de US Enterprise van Star Trek, waarbij Spock aan kapitein James T. Kirk laat horen dat de soul hier wel compleet anders wordt ingevuld.

Zelf noemen Monophonics zich de eerste psychedelische soulgroep, maar we voegen er graag aan toe dat het ook de eerste soundtracksoulgroep had geweest kunnen zijn. Bij deze muziek droom je er immers zomaar de filmbeelden bij.  Als Quentin Tarrantino nog eens met de filmcamera zwaait, mag hij Monophonics altijd solliciteren of hij een nummer van 'Sage Motel' mag monsteren.

Intussen is dit al de zesde sonische worp van onze soulbroeders en -zuster uit San Francisco. En laten we maar meteen met de welklinkende deur in huis vallen: het is andermaal een goede! De voorafgaande single Warpaint had al aangegeven dat het opnieuw zwoel en filmisch zou worden met eerste broeierige dertig seconden, zomaar weggelopen uit een seventies blaxploitationfilm. 

Ook titelnummer Sage Motel geeft duidelijk aan in welke winkel Monophonics de aankopen doen: zwoel, soulvol en met een groove waar niet naast te dansen valt. Het is al de zesde langspeler van de groep onder leiding van Kelly Finnigan en hopelijk raakt hij ook in een meer mainstream circuit, maar de de vorige 'It’s Only Us' boerde niet bepaald slecht met tienduizend fysieke verkoopsexemplaren en twintig miljoen streams, maar uiteraard kan en mag dat nog beter. 

Naar verluidt is het Sage Motel een bestaande plek op de roemruchte Route 66. In 1940 was het een tussenstop voor truckers en reizigers, maar gaandeweg in de jaren zestig en zeventig werd het een artistieke pleisterplek voor artistiekelingen, die intussen dan toch weer in verval geraakt is, want alles van waarde is weerloos.

Het is vooral de stem van Kelly Finnigan, residerend tussen pakweg Curtis Mayfield en Michael Kiwanuka, die het verschil maakt over de hele plaat, hoewel ook diens songschrijverskwaliteiten uitblinken in zowat ieder nummer. In de marge zeker ook even kijken naar de mooie hoes met referenties naar onze René Margritte.

Ook al is het bestaande Sage Motel eerder een monument in verval, het eresaluut op plaat van Monophonics is een zeer warme, bijwijlen zwoele plaat, die het begrip "soulvolle psychedelica" alle eer aandoet met finaal een speciale vermelding voor breakupnummer Crash And Burn, de ballad waarvan Mick Hucknall van Simply Red zou wensen dat hij ze geschreven had. Perfect materiaal dus voor uw indian summer.