Moby - More Fast Songs About The Apocalypse

Eigen beheer

‘Everything Is Wrong’, zo kopte Moby halfweg de jaren negentig. Als het aan de kale New Yorker ligt, is die boodschap momenteel actueler dan ooit. Samen met een persconferentie door een valse Trump-woordvoerder waarin hij zichzelf als artiest in vraag stelt, geeft hij nu het erg kritische ‘More Fast Songs About The Apocalyps’ vrij. Gratis downloadbaar voor wie het horen wil.

More Fast Songs About The Apocalypse

Want Moby is, samen met vele landgenoten, boos. Boos dat het helemaal de foute kant op gaat, dat klimaatakkoorden geschrapt worden, dat vreemdelingenhaat toeneemt en kapitalisme en wapenhandel hoogdagen kennen en geen enkele scrupules meer vertonen. Vandaar ook deze tweede plaat met het Void Pacific Choir (dat overigens in de productie nogal naar de achtergrond is verdwenen). En die gaat er hard en luidruchtig tegenaan.

“I will fight you, if you will fight me”, klinkt het op There’s Nothing Wrong With The World There’s Something Wrong With Me. Druipend van het sarcasme. Met volle distortionsynthesizers en een stevig rockende groove eronder, zoals we van Moby gewoon zijn. Snel en bijna apocalyptisch (in het verlengde van These Systems Are Failing, de vorige plaat met dit koor). Woede weerspiegelt zich dus niet enkel in 's mans kritische teksten, maar ook in klank en tempo; bijna punky rockritmes, scherende toetsen en scherpe gitaren. In het geval van All The Hurts We Made zelfs met een stompende beat eronder en van die symfonische We Are All Made Of Stars-vintage synthesizers. Al moet gezegd dat het door elkaar kronkelend gescandeer (“Give up the world, give up my life, …”) en de volle zang dit nummer een catchy toets geven. Op die eeuwige Moby-grens van hit of niet.

Maar laat het duidelijker dan ooit zijn dat de veelbesproken producer hier de muzikale toegankelijkheid volledig inzet om zijn boodschap te verspreiden. Zoals steeds zonder blad voor de mond. Als een moderne protesttroubadour, de eenentwintigsteëeuwse Woody Guthrie. “Tired feeling like my skin just holds me wrong / tired feeling like a prisoner without walls”.

Het feit dat Donald Trump Moby uitnodigde als dj op dienst inauguratie, bleek de zoveelste fout die de muzikant de gordijnen in joeg. En terecht. Nadat deze negen tracks tellende plaat nog even stevig uptempo doorstampt in It’s So Hard To Say Goodbye, eindigt het album compleet in het rood en overstuurd, met de cyber-hardcorepunk van A Happy Song, waarin de digitale melodieën weer venijnig toegankelijk klinken,;als zoete broodjes voor het volk. Maar ook als een knuppel in het gezicht. Moby met de M van Mad.

13 juni 2017
Johan Giglot