Mizoo - Greenosophy Chapter II

Ultimae

U dacht samen met ons dat Ultimae in een winterslaap verzonken was? Zou kunnen, want die transcendentale ambientmuziek zweeft natuurlijk ergens tussen droom en werkelijkheid. Dat mag één van de huisdj’s, Mizoo, bewijzen met een tweede editie van de Greenosophy-compilatiereeks.

Greenosophy Chapter II

Dit is alweer een groei-ambientplaat om plat van achterover te slaan. De Zwitserse activist Mizoo neemt veel tijd om zijn muzikaal verhaal tot volle ontwikkeling te laten komen en vertrekt vanuit het minimalisme van een hypnotiserend vijftonenmelodietje tot een bijna uitbundige beatcompositie vol glijdende tonen.

Een volheid van holle geluiden, echovelden en diepe, gemoedelijke basgolven is de bindende kracht. In een droog tikkend Domo van de minder gekende Claudio PRC rollen de pulsen en breed uitwaaiende klanken over elkaar heen tot een verslavende compositie. Herhaling en subtiele groei pakken de luisteraar genadeloos in. En dan pieken voorzichtig die hoge synthesizertoetsen door. Dit is je reinste, muzikale hypnose!

Je kent ze wel, die tonen die zorgen voor warmte en gemoedelijkheid, die je als een dikke slaapzak inpakken en de drukke buitenwereld weg houden. Ingekapseld in ambiententiteiten die bijna buitenaards mooi en fragiel zijn. Met forse baslagen onderin, die liefde soms in oprechte trots omtoveren. Juist! Daar bevindt zich deze muziek. In het geval van Grassland in een minimale roes, een warme nevel, met mysterieus, circulair getik om dan met breaks, clicks en dubby soundscapes open te barsten in een fraai stukje sci-fidance waar meester Aes Dana patent op heeft.

Ze zijn er in elk geval allemaal bij, de gekende Ultimae gasten. Zowel labeleigenaar Aes Dana, I Awake, Scann-Tec als Cell tekenen aanwezig in dit verhaal en laten zich van de meest verheven kant horen. Zelfs in de meest intieme en softe momenten pakt deze verzamelaar dus uit. Een betere promotie voor cocooning en fleecedekentjes is niet denkbaar.

15 april 2017
Johan Giglot