Mirrors For Psychic Warfare - I See What I Became

Neurot Recordings

I See What I Became

Wat een boeiende broeihaard toch! Over die onderwereld waar doom, dark ambient, industrialmetal, trance en sacrale symboliek elkaar ontmoeten, is het laatste muzikale woord nog niet gezegd. Bij deze vestigen we graag de aandacht op het gelegenheidsproject van duo Mirrors For Psychic Warfare ofte Scott ‘Neurosis’ Kelly met soundmeester Sanford Parker. Nu ja, “gelegenheid”? Na drie jaar krijgt het titelloos debuut een opvolger met ‘I See What I Became’, waarmee de heren meteen duidelijk maken dat het menens is.

Menens betekent in dit geval zwaar, log, dreigend en overdonderend. De intro even overgeslagen, presenteert Mirrors For Psychic Warfare zeven keer op rij een compositie met mysterieuze soundscapes die vanuit de morbide onderwereld opwellen, eventueel begeleid met een cadans van trage floordrums of knallende zweepslagritmen. Na die noodzakelijke en telkens andere sfeerschepping, is het telkens een overstuurde en overstemmende gitaaraanhaal die de feitelijke song in gang zet. Een demonische lakei die de intrede van de grootmeester aankondigt.

En die grootmeester ofte Scott Kelly toont zich een ware oppergod van de onderwereld. “I wish it all away in this time”, zo opent hij in Flat Rats In The Alley, wat zoveel betekent als “rot op, wereld vol zielloze eendagsvliegen”. En voor je het beseft, zit je middenin een landschap van pure Neurosis-achtige industrial doommetal.

Zo zorgen deze heren voor veertig minuten vol muzikale grimmigheid. Nooit onaangenaam, nooit compleet in het rood of buiten de lijntjes, maar binnen zijn eigen grenzen wel fel en donkerrood. En als, na een horror intro van scherende strijkdrones en hol kloppende klanken, diep slagende downtempo beats je murw trachten te mokeren, kan je dat enkel maar in stilte en onderdanig toejuichen.

Als muzikale slaven wiegen we gelaten mee. Zijn we een eendagsvlieg? Zielloos? Mogelijk wel. Deze krachttoer die het midden houdt tussen een gitaarmoloch en elektronische spitsvondigheid (let op de details!), is er eentje om te koesteren en in te kaderen. En dan bedoelen we: “maak dat je deze plaat verdomme aanschaft!”

25 november 2018
Johan Giglot