Minus The Bear - Voids

Suicide Squeeze

Er is nogal wat veranderd voor Minus The Bear. En toch zijn ze op de zesde plaat teruggekeerd op hun stappen. Gedeeltelijk op zijn minst. Niet dat u ons hoort klagen.

Oorspronkelijk drummer Erin Tate zag het niet meer zitten; de band verhuisde terug naar origineel label Suicide Squeeze; producer Sam Bell voorzag het gezelschap van een vers stel oren; er was nogal wat gaande binnen Minus The Bear. Het eerste probleem werd intussen opgelost en Kiefer Matthias blijkt een goede keuze te zijn; het tweede had te maken met de goede relaties, die de band steeds met het label is blijven onderhouden; en dan was er nog die producer. Sam Bell heeft ervoor gezorgd dat dit nog steeds instant-herkenbaar is als Minus The Bear. Aan de andere kant heeft hij ook resoluut voor een stevige en minder elektronische lijn gekozen.

En nochtans is er met Last Kiss een onmiddellijke link met voorganger ‘Infinity Overhead’, waarmee Minus The Bear de contouren, die met ‘Omni’ waren uitgezet, verder volgt. Vanaf het gekke openingsgeluidje, dat als een rode draad door het nummer loopt, is het duidelijk dat elektronica nog zeker zijn rol zal spelen in deze band. Niks mis mee, maar wel een beetje meer van hetzelfde.

Met de ruis waarmee Give & Take wordt ingezet, komen de gitaren dan meer op de voorgrond. Zoals dat ook op ‘Planet Of Ice’, voor ons nog steeds hun meesterwerk, het geval was. Dat nummer begint hortend en stotend, maar krijgt met het refrein een enorme boost, die je meteen over de streep trekt: Minus The Bear is godverdomme terug! En als u nog niet helemaal overtuigd bent, luister dan naar What About The Boat? waarin een tegendraadse brug je (tot twee keer toe) de finale duw geeft.

Opvallend is ook dat toetsenist Alex Rose het vocale voortouw neemt in een paar songs, die dan – uiteraard – ook van zijn hand zijn. En als je dan denkt dat de keyboards de overhand nemen, heb je het grandioos mis. Uiteraard zijn er wel wat euh … toetsen aangebracht, maar niks waardoor de songs buiten de door de band voor dit album afgebakende grenzen valt.

Of toch een keer, met het buitenbeentje  Erase. Zanger-gitarist Jake Snider haalt zijn hoogste stemmetjes boven en geeft het zowaar een soort van Prince-gevoel, maar dan wel door de  Minus The Bear-mangel gehaald.

Wij zijn blij; blij dat Minus The Bear terug is waar ze ooit waren; blij dat dit een plaat is, waar we aan verknocht zijn geraakt; blij ook dat de band terug de baan op is en op 12 juni in het Antwerpse Kavka speelt; en blij dat we daarvoor al een ticket hebben.