METZ - METZ

Sub Pop Records

Harder, better, faster, stronger: allemaal goed en wel, maar bij METZ gaat het vooral louder. METZ zijn drie Canadese twintigers die hun gading niet konden vinden in de Canadese muziekscene en dan zelf maar een band hebben opgericht. Met hun debuut – eenvoudigweg ‘METZ’ getiteld – leveren ze één van de meest energieke platen van 2012 af. 

METZ



METZ is een punkband, een echte punkband en ze zijn dan ook ontstaan als een reactie. Zo schrijven ze zelf: "Er was een tijd waarin je minstens twaalf bandleden nodig had om als een band te worden beschouwd in Canada. Dat maakte het onmogelijk om te touren en er werden jaren gespendeerd aan de opname van overdubs van tamboerijnen." Een beetje overdreven wellicht, maar net zoals de punk eind jaren zeventig een reactie was op de symfonische rock van Pink Floyd en consorten is METZ een reactie op de ontwikkelingen in het Canadese muzieklandschap.

‘METZ’ is een verdomd harde plaat, maar tegelijk ook een verdomd goede. Tien songs en de plaat klokt af op amper zesentwintig minuten. Zeven van de tien songs blijven onder de drie minuten, gebalder vind je het niet. ‘METZ’ is hard, wild, met rammelende gitaren, vol feedback. ‘METZ’ is gewelddadige herrie.

Al wie Green Day als punk beschouwt mag ‘METZ’ eens opleggen: Headache is de opener en wellicht behoort dat tot de gevolgen van het veelvuldig luid afspelen van deze track. Waarom we deze plaat dan zo goed vinden? Omdat er duidelijk meer op staat dan pure herrie. Er staan songs op ‘METZ’ en nog verdomd goedie songs ook. Eerste single Wet Blanket bijvoorbeeld is herrie die ons keer op keer naar de repeatknop doet grijpen. METZ doet ook denken aan de Nirvana van ‘Bleach’ toen ze nog ruw en ongepolijst hard waren. Wasted had dan weer zo op ‘In Utero’ gekund.

Voor de teksten hoef je ’t niet te doen – die verstaan wij ook niet – maar de energie die METZ voortbrengt is zeer aanstekelijk. De band werd een week in een oude schuur opgesloten met draagbare opnameapparatuur. En de kracht die de band live meebrengt – ze speelden al in kelders, clubs, skate shops en op festivals – is dan ook overgebracht naar de plaat.

METZ pakt je in. En het straffe is dat we doorgaans niet eens van punk houden. Misschien is METZ dan ook meer grunge dan punk: ze klinken allesbehalve vlak en eentonig. METZ zit op het legendarische Sub Poplabel dat eerder al zijn schouders zette onder Nirvana, Afghan Whigs, Soundgarden, Mudhoney en Dinosaur Jr.

De drie jonge wolven trekken ook op Europese tour vanaf januari en zullen deze in ons land afsluiten: op maandag 11 maart doen ze de AB Club daveren, de dag nadien is de Muziekodroom te Hasselt aan de beurt. De rest van de promotie laten we aan het Britse muziekmagazine NME over. Zij schreven: “They’re cooler than QOTSA and fuckloads feistier than Foo Fighters ever were. With that in mind, the stupidest thing you could do is not turn up when METZ hit the UK next month.” In maart naar Brussel of Hasselt dus. Neem oordopjes mee. 

18 december 2012
Geert Verheyen