Memory Drawnings - Phantom Lights

Sound In Silence

Phantom Lights

Een uniek kruispunt van ideeën, muzikanten en kunstenaars die fantasierijke klanken nastreven. Dat is Memory Drawnings. Met in de hoofdrol de ritmische tokkeltechnieken van dulcimerspeler Joel Hanson naast Hood-gitarist (en alles-ist) Richard Adams, Lanterns On The Lake-violiste Sarah Kemp en multi-instrumentbeheerser Chris Cole (Movietone). Dankzij het Griekse droomsoundlabel Sound In Silence krijgt de erg gelimiteerde tour-cd ‘Phantom Lights’ nu een groter verhaal en een bredere uitstraling.

Kleine kanttekening: de driehonderd handgeprinte, genummerde cd-r’s van dit Griekse label zijn inmiddels ook al uitverkocht. Wat niet wegneemt dat het loont om zeker even in te zoomen op ‘Phantom Lights’ en de unieke sfeerklanken van Memory Drawnings, want de band heeft nog wel wat meer releases op het cv.

In feite is de bandnaam van dit Anglo-Amerikaanse gezelschap helemaal niet zo slecht gekozen. Centraal staat de amorfe, organische sound die dulcimer, gitaar en viool produceren: drie snaarinstrumenten met een eigen karakter die voor een permanent broeierige ondergrond zorgen. Een term als “new accoustic ambient” zou niet misstaan, postrock zonder intensiteit.

De zes songs op dit plaatje zijn stuk voor stuk pareltjes in structuur en compositie. In het geval van ijle opener The Other Side gebonden door een langzaam hobbelende bas en verheven door ijle trompetstoten. Of in opvolger Phantom Lights, omkaderd door een subtiel mathrockmotief van bas en percussie, dat mooi onderdrukt wordt door sussende pianotoetsen en zacht gitaarwerk. Dat wil zeggen: zonder de doezelige sfeer van deze plaat te lossen.

Eerlijk is eerlijk: de songs op deze ep liggen nogal sterk uit elkaar, niet qua emotie of gemoed, maar wel qua invulling. Allicht het gevolg van een veelheid van artiesten met sterke ideeën. Of van de diverse culturen die elkaar hier vinden. Waarin Brits elektroproducer Barnaby Carter ook een plek krijgt via een wijds tochtige, droog tikkende danceremix. Of waarin Yvonne Bruner met die hoge stem de uptempo, akoestische softpopafsluiter Captivated mag verrijken. Het is dan ook moeilijk om er één ruwe diamant uit te halen. Elk van deze zes miniatuurwerkjes heeft zijn eigen sfeervolle bestaansrecht. Net als deze leuke plaat trouwens.

28 november 2019
Johan Giglot