Memory Drawings - Deathbed Requests
Sound In Silence
Euforie. Het is een woord dat we veel te weinig gebruiken, ondanks het feit dat we soms als een enthousiaste puber vanaf een maat of tien beginnen te gniffelen. Laten we even terugspoelen.
Memory Drawings is het project van spilfiguur Joel Hanson. Hanson zelf speelt dulcimer - een kruising tussen een luit en een harp - en laat zich omringen door muzikanten van over de hele wereld. Voor wie zich de term nog herinnert die in de jaren negentig werd gebruikt voor de kruising tussen folkmuziek, postrock en neoklassieke live-ambient: samen verzinnen ze hier een soort van filmisch folktronicaverhaal.
Verder weet u natuurlijk dat we fan zijn van het Griekse ambient- en minimallabel Sound In Silence en zijn gelimiteerde cd-r’s, keer op keer genummerd tot tweehonderd handgemaakte kopijen. Behalve deze keer, want naast de honderdvijftig exclusieve en gesigneerde exemplaren (met nog een tweede schijf vol remixes van onder meer Hessien, Yellow6, Test Card of Stafraenn Hakon) werd het aantal opgetrokken tot driehonderdvijftig.
1+1=3, zeggen we dan. Want de acht instrumentale creaties rond de mooie en vooral ook erg trots klinkende, melodieuze snaarthema’s op Hansons dulcimer zijn niet enkel knappe composities tussen percussieachtige drum, warm rollende baslijnen en accentuerend gitaarspel, maar ook toonbeelden van samenspel tussen die verschillende partijen. Je krijgt een voortdurend vraag- en antwoordspel of rond elkaar krinkelende melodieën tussen twee, drie of occasioneel zelfs vier partijen. Een stukje technisch vernuft waar je een term als ‘jazz’ op zou durven kleven, maar dat vooral erg ongedwongen en spontaan overkomt. In elk geval zorgt dat alles voor een heerlijk ingetogen… euforie.
Er is zelfs nog meer. Wanneer we ons lekker laten mee glijden op het hobbelende A Necessary Fiction, komen we plots tot de vaststelling dat je de verschillende muzikale partijen ook perfect apart kan uitfilteren. Schuifelende overheads en hard kloppende floordrums, een wulpse, funky baslijn en een gelukzalige, tegenritmische tokkelmelodie op dulcimer spelen tikkertje met elkaar, maar kunnen ook volledig op zichzelf staan. Wat een fantastische instrumentale puzzel!
Zo gooit ‘Deathbed Requests’ ons van de ene verwondering in de andere. Vaak akoestisch en met rustieke kracht of slepend in een neoklassiek jasje, wanneer piano en cello mee mogen doen (zoals in het prachtig opbouwende Invisible By Three), maar een enkele keer ook ronduit brutaal en met stoere (post)rockeuforie (Non-Aggression Pact). Of waarom geen psychedelica? Memory Drawings aarzelt wat dit betreft natuurlijk ook niet om binnen één enkele vijfminutentrack een aantal keer een ander masker op te zetten.
Het is in feite simpel: Joel Hanson heeft ons met deze release niet alleen groot fan gemaakt van de neoromantische tokkelthema’s op zijn dulcimer, maar doet ons ook inzien wat een fantastische composities je daarmee kan maken als je die kruist met klassieke rockinstrumenten. Om u een idee te geven: we zijn begonnen met dit schijfje zonder pauze vier keer na elkaar af te spelen. Wat was nu ook weer het eerste woord van deze bespreking?