Melle Kromhout - Object Constancy

Glove Compartment

Object Constancy

Een indrukwekkende reis, die van Melle Kromhout. En dan hebben we het niet enkel over de bijdragen aan het experimentele minimal-noise-gezelschap Glice of aan de toetsen van het funcombo Fata 'El Moustache' Morgana, maar ook op deze lang opgegroeide soloplaat. Gedurende elf hoofdstukken herkauwt de Amsterdamse ambientcomponist muziek die soms al twintig jaar lang op de zolderkamer lag te rijpen, maar al vaker auditieve experimentjes die de laatste vier jaar als een puzzel in elkaar werden gelegd. Veldopnamen, instrumenten en vervormde klanken worden door de blender gehaald zodat je voortdurend blijft herkennen en vernieuwen. Een indrukwekkende reis.

Denk trouwens niet enkel aan de ontastbare, amorfe toestand van warme cellodrones, murmelstemmen en sfeervolle klanktapijten, zoals in opener At Home. Melle Kromhout houdt zeker niet vast aan het enge denkbeeld van de term “ambient” en durft gerust ook te werken met beats of een bindende synthesizergroove - in een song als Numerology zelfs met ostentatieve, freewheelende live drums. Maar die ritmische binding heeft wel telkens een eigen beweegreden. ‘Object Constancy’ hoeft u dus zeker niet af te schrikken, vijand van abstracte of avant-gardistische muziek. De plaat prikkelt.

Het centrale thema blijft sowieso bekend versus onbekend. Lo-fi en hi-fi. Akoestisch en elektronisch. Klanken en muzikale emoties die je ergens denkt te kunnen plaatsen, maar toch weer net anders overkomen. Of hoe zoiets statisch als een voorwerp toch op verschillende manieren en met verschillende lichtinvalshoeken kan bekeken worden: “object constancy”.

Toegegeven, het bundelen van de vele muzikale ideeën en vindsels van twee decennia huiskamervlijt leidt niet echt tot een consistente plaat. Of je deze cd nu achterstevoren of ondersteboven afspeelt doet er niet toe. Gelukkig bevat elk nummer voldoende handvaten om een leven op zich te kunnen leiden, waardoor je ook gerust dit “verzamelde werk van Melle Kromhout” in verschillende gangen kan consumeren. Moesten we er dan toch eentje van de elf uit kunnen vissen: Granta met die unieke schuifelbreakbeat, ijle halo’s en leuke fluitmelodie is een song met een sterke thematische basis die nooit prominent naar voren komt en veel ruimte laat voor eigen invulling. En neem dan meteen ook Detachable Electric System erbij, met de Arabische kruiding op de oud en een eigenwijze, funky groove.

In elk geval is het heerlijk, wanneer een liefhebber van ruis, noise en onconventioneel geluid als Melle Kromhout besluit om de experimenten voldoende toegankelijk te houden. Helemaal iets waar het piepjonge Globe Compartment, sublabel van Subroutine Records, zijn ding in kan vinden. Net als de luisteraar die schuimbekt van hokjesdenken of platgetrapte muzikale paadjes. En dat bent u dus, beste en vaste Damusic-lezer.

2 juli 2021
Johan Giglot