Max Jury - Max Jury

Marathon Artists

Dat krijg je dan: een Britse krant gebruikt het woord “Americana” in de beschrijving van je muziek en voor je het weet, lig je te spartelen op een schab waar je niet thuishoort. Het overkwam Max Jury. Maar geen nood. Hij heeft tijd genoeg om daar terug vanaf te geraken.

Max Jury

We leerden Max Jury kennen met het misleidende Black Metal. Even wilden we dat zelfs geen seconde van onze dure luistertijd gunnen, maar om de één of andere duistere reden, klikten we toch op “play” bij het clipje op YouTube en meteen werden we gecharmeerd door wat we hoorden.

Max Jury begrijpt de kracht van een goede song en slaagt er ook in om zo'n songs te schrijven. Zijn debuutplaat staat vol met tijdloze nummers waar gelijk welke singer-songwriter de rechterarm voor zou afstaan. Songs die niet zouden misstaan in het oeuvre van Billy Joel, Elton John of Randy Newman. Nu wil de waarheid dat Jury niet alle nummers alleen schreef. Hij deelt de credits met mensen als Owen Cutts, Stacy Harden, Amy Wadge en anderen.

Jury heeft niet alleen de songs, hij weet ze ook goed te brengen. Zelf speelt hij gitaar en vooral piano, maar hij liet ze ook prachtig aankleden met dromerige strijkers, blazers en een gospelkoortje. Verantwoordelijk voor de gospelinslag is Jackson Russell, een muzikant die ook een kerkkoor dirigeert en niet ver van de studio woont waar Jury zijn plaat opnam. En Russel kwam niet alleen. Hij bracht het koortje mee dat veel van de songs voorziet van hemelse achtergrondzang.

Dat Jury in de americanahoek geduwd werd, is te wijten aan zijn achtergrond. Hij komt uit Des Moines, Iowa en, ja, er zit een klein beetje country in de songs, maar je hoort dat de man opgroeide zonder muzikale beperkingen. Blues, gospel, soul, rock-‘n-roll,… Jury haalde nergens de neus voor op en kneedde met al die bouwstenen een eigen sound en die is tegelijk intimistisch en meeslepend.

En ook al zijn alle nummers sterk, toch springen er een aantal bovenuit. Numb was eerder al een single en ook Love That Grows Old, waarin Jury vastberaden op zoek gaat naar echte liefde, is één van onze favorieten en sowieso één van de beste songs van het jaar.

We zagen Max Jury al live aan het werk op Vestrock; en ook op Pukkelpop schitterde hij (voor veel te weinig volk op het middaguur van de zaterdag). En een artiest live zien, is een artiest echt leren kennen. Daarom durven we onomwonden zeggen: van deze kerel ga je nog grootste dingen horen.

1 september 2016
Marc Alenus