Mattias De Craene - Patterns For (A) Film

W.E.R.F.

In een tijd waarin mondmaskers ons de luchtpijp afsnijden, is er één man die maar niet buiten adem lijkt te raken. Na Nordmann, MCD III en een vorig jaar verschenen solo-ep, bleek Matthias De Craene nog tijd vrij te kunnen maken om met ‘Patterns For (A) Film een volledige soloplaat in te blazen. Deze keer geen broeierige jazzrock of ritmische psychoses. Nee, op deze plaat gaat het allemaal wat trager, maar daarom komt het geheel niet minder hard binnen. 

De perstekst, die bij de plaat zit, heeft het over een "contemplatieve tour". Gezien ons Latijn ietwat roestig is, deden we beroep op onze oude studievriend Wikipedia. Die wist ons te vertellen dat het te herleiden valt tot "het scheiden van iets uit zijn omgeving.” Hoewel we tijdens onze schoolloopbaan steeds te horen kregen nooit iets letterlijk over te nemen van Wikipedia, slaat de website hier wel de nagel op de kop. Want als deze plaat één ding teweegbracht, was het wel dat we een klein uur helemaal van de aardbol verdwenen leken te zijn.

Ondanks het ontbreken van een duidelijke ritmesectie, krijgen we op 'Patterns For (A) Film' nergens het clichématige geluid van een ambientplaat te horen. Het creatieve meesterbrein van De Craene omzeilt de klassieke valstrikken van oeverloos geneuzel en weet de songs van de nodige dynamiek en gejaagdheid te voorzien. Het maximale uit het minimale halen, weet u wel? Opener Fifth World Pt. I zou zelfs zo uit de stal van Steve Reich kunnen komen, de Amerikaanse grootmeester van het minimalisme. Qua verwijzing is dat er ééntje die we graag op ons cv zouden zien staan.

Op Fifth World Pt. II draaien de effectpedalen van De Craene ongeziene overuren. Een pulserende beat suggereert een voorbijrazende trein, terwijl in de verte de suggestie van een sax het gevaarte een halt probeert toe te roepen. The Lighthouse zou dan weer zo van de soundtrack van de gelijknamige horrorfilm van Robert Eggers kunnen komen: grimmig, duister en een tikkeltje claustrofobisch. 

Een jammerlijk nadeel van een goede ambientplaat is dat de songs sterker zijn in het geheel der dingen. Nummers afzonderlijk pikken of zelfs verkiezen boven een ander is geen sinecure. Toch wagen we een poging en werpen we graag de bloemen richting Gameboy Garden. De titel alleen al verdient een prijs voor originaliteit, al is de knipoog naar de Japanse klanken misschien iets te voor de hand liggend om de publieksprijs voor subtiliteit mee naar huis te nemen. We geloven graag dat Gunpei Yokoi, de geestelijke vader van de enige echte Game Boy, ergens in het hiernamaals met een enthousiaste Italiaan naar muntjes zit te springen, terwijl deze meditatieve song op repeat speelt.

Van rustig mediteren is er op Steve O’ Riley’s Meditational Curve dan weer weinig sprake. Al van de eerste zucht door De Craene’s sax sluimert er een onaangenaam gevoel dat na zes minuten richting een angstaanjagend crescendo trekt. Waarna het nummer volledig stilvalt om nog een kleine tien minuten dood te bloeden. Zelf trekt De Craene een link richting het Lynchiaanse filmuniversum en - toegegeven - tijdens dit nummer horen we meermaals Agent Cooper die tevergeefs probeert te ontsnappen uit The Black Lodge.

Afsluiter Farewell & Goodbye krijgt pluspunten voor de licht-ironische titel. Verder is het wat ons betreft ook de perfecte manier om deze koortsdroom af te sluiten. Als het vochtige washandje dat ons doet ontwaken, waarna we door kleine ogen het eerste licht zien binnenvallen. Of hoe de trance net op tijd doorbroken raakt.

Met 'Patterns For (A) Film' heeft Mattias De Craene minder een plaat gemaakt en meer een ervaring neergezet. Als corona voor één keer aan de kant van de cultuur wil blijven staan, krijgt De Craene op 23 december een eerlijke kans om de plaat in de Gentse Handelsbeurs live voor te stellen. Een avond in het teken van de meditatie- en ervaringsaspecten van repetitieve muziek. Of we de plaat geregeld gaan opleggen, weten we voorlopig niet. Maar dat het de soundtrack van onze eerstvolgende zelfisolatie wordt, staat buiten kijf.

Mattias De Craene stelt 'Patterns For (A) Film' op 23 december voor in de Handelsbeurs. Tickets zijn nog steeds verkrijgbaar.