Matmos - Regards / Uklony Dla Boguslaw Schaeffer

Thrill Jockey

Van het experimentele elektronische duo M.C. Schmidt en Drew Daniel kan je wel één en ander verwachten. Logisch als je jarenlang in de slipstream van de extravagante Björk opereert, in academische, kunstzinnige middens vertoeft, reporter bent voor Pitchfork Media en bijdragen levert aan filmsoundtracks of boekenreeksen. Maar op vraag van het Adam Mickiewicz Instituut in Warschau het werk van de hedendaagse Poolse componist Boguslaw Schaeffer elektronisch te herwerken doet zelfs ons de wenkbrauwen fronsen.

Waar Matmos voor de vorige release nog negenennegentig medewerkers inschakelde, doen de heren het op deze nieuwe plaat grotendeels zelf. Het is te zeggen: dankzij input van deze componist dus. Al kan je wel verwachten dat dit tweetal daar geen spaander van heel laat.

Ziehier de vaste waarden:
Een: je krijgt acht tracks op je brood die variëren in lengte tussen drie en acht minuten.
Twee: Matmos zorgt voortdurend voor prikkelende elektronische geluiden met een duidelijke instrumentale oorsprong. Drie: de verknipte, fragmentarische knip- en plakklanken worden samen gezet in een compositie die een fijn te volgen opbouw kent.

Veel meer valt daar niet echt aan te omschrijven. Cobra Wages Shuffle / Off! Schable W Gurę! hobbelt, smikkelt en smakkelt en haalt trompet-, computer en strijkfragmentjes door een percussieve bastoon. Zegt het je iets? Natuurlijk niet. Het leger geluiden, impressies en fragmenten dat deze twee heren in de bijna hyperkinetische tracks steekt, is onophoudelijk. En toch hoef je niet te vrezen voor Autechriaanse drukte of Aphex Twinse drillbient (hoewel een snel pulserend Few, Far Chaos Bugles / Uff... Bosch Gra Wałęsę misschien wel goed zijn best doet). Dit is eerder een mishmash van geluiden en samples die samenkomen in iets wat je een “song” kan noemen en waarbij de rode draad even vaak wordt uitgerafeld als strak getrokken. Je moet het horen om het te beleven.

De Poolse componist Bogusław Schaeffer maakte een halve eeuw geleden een berg soundtracks en bouwde een klankarchief op voor de Polish Radio Experimental Studio. Dat bleek helemaal spek naar de bek van deze twee heren, die voortdurend op zoek zijn naar de bijzonderheid van geluid (en ooit zelfs een plaat maken op basis van een ronddraaiende wasmachine. Stel je voor). Dit soms fragmentarische nonsense, soms avontuurlijke elektronica, soms gemoedelijke ambient opzoekende album bevat sowieso een grote uitdaging die negenennegentig procent van de luisteraars naast zich neer zal leggen. We kunnen hen geen ongelijk geven. Maar wie toch durft, ontdekt zonder twijfel het plezier dat Schmidt en Daniel hebben beleefd door in dit pretpark van geluiden te graven, bewegen en ingrijpen.

Kunst met de grote K? Kan zijn. Na een half uurtje was het spannende van dit luisterspel er voor ons een beetje af. En als de laatste twee tracks het dan nog voornamelijk stellen met mist, drones, lange tonen en wazige flarden…