Master Margherita - Border 50

Ultimae

We hebben even moeten speuren, maar de Italiaanse Moreno Antognini blijkt een bezig ambientbijtje te zijn; eentje die zijn inspiratie voor tientallen releases zocht en vond in buitenaardse trips, psychedelische landschappen, experimenten met modulaire apparaten en hybriden van dance, techno, etnische muziek en ambient die de man bijna dagelijks (!) online de wereld in stuurt. Reden genoeg voor Ultimae records om de man ertoe aan te zetten een fraaie release uit te brengen. En dan gaat het niet enkel om het fantastische, abstracte foto-artwork!

Deze plaat is niet echt een totaalconcept, maar eerder te beschouwen als een soort van visitekaartje voor het huidige muzikale leven en welzijn van de producer. De constante? Een unieke sfeer met de volheid van klank tegenover een minimale leegheid en een subtiele cocktail van live-instrumenten en digitale bewerkingen. Dat kan gaan van een livesessie van tien minuten op basis van op elkaar gestapelde gitaardrones, tokkels en echo’s in een wollen minimalisme van droom, drone en doezel (Geophilous – Arborescent Mix) tot progpsychedelica van synthesizer en een soort van indiaanse fluit (Shruti One – Ambient Mix).

Vaak verwerkt Master Margherita een soort van verwachtingsvolle spanning onder zijn tracks door middel van tikkende minimalritmes en een volle basgloed – in het geval van opener Eight Degrees South zelfs een bijna pijnlijk walmende dieptepuls. Maar vooral op de tweede helft van de plaat gaat het puur om sfeer en beleving in een minimaal ambientlandschap. Fantastische uitschieter: de voorlaatste van deze tien tracks is een tien minuten durende zaligheid waarbij het Portugese duo The Positronics samen met Margherita een cocktail shaket van erg diepe minimaldubscapes. Heerlijk opbouwend en in volle golven overheen de luisteraar spoelend als een jacuzzi van geluid.

Voor deze nieuwe release schiet Ultimae eens niet de lucht in of duikt het in een universum van downtempo sfeermomenten vol unieke detailgeluiden, maar blijft het opvallend met de voeten op de grond. Of zinkt het zelfs weg in de grond. Maar met Master Margherita wordt die stap goed genomen. Want ondanks de diversiteit, kent ‘Border 50’ toch een mooie samenhang, eentje met een zaligmakende sfeer.