Marco Glühmann - A Fragile Present

Gentle Art Of Music

Sinds een kwarteeuw en tien studioalbums is Sylvan een sterkhouder uit de Duitse artrockscene. Maar nu is de tijd gekomen om (even) het nest uit te vliegen. Volker Söhl en Johnny Beck schreven een album onder de naam Violent Jasper. Nu pakt zanger Marco Glühmann uit met een stevige soloplak, ‘A Fragile Present’, met een beetje hulp van bekende vrienden. Maar het is Glühmanns stem die hier alles overheerst.

‘A Fragile Present’ beweegt zich tussen rock, artrock en progressieve pop. Alle muziek van zijn band Sylvan is vol, maar ook Glühmann is vol en tegelijk kan er geen noot van af. Wie een vergrootglas uitleent aan de trommelvliezen, mag zich voorbereiden op een lichte schok. Denk aan wijlen John Wetton: bombast heeft ook zijn rechten.

De meeste songs heeft Glühmann dan ook in een periode van enkele waanzinnige maanden geschreven. Hij heeft zich door zijn emoties laten leiden: de gezongen melodielijnen en de teksten ontstonden zo spontaan dat ‘A Fragile Present’ een erg persoonlijk document geworden is. Enkel Reach Out en Black The Shade Out stammen nog uit een opnamesessie uit 2010, maar dankzij de onstuimige energie steken ze niet af tegenover de rest.

Wie deze plaat vergelijkt met de reguliere Sylvan-output, zal vaststellen dat ‘A Fragile Present’ aardser en soms heavier klinkt. Arrangementen blijven beperkt tot de essentie. De emotionele zanglijnen behouden daarom de centrale focus. Dat geldt natuurlijk nog meer voor de ballads, die helemaal niet overkomen als verplichte nummertjes. Glühmanns stem schijnt hier nog het meest.  

Onder die schitterende vocale oppervlakte heeft de Duitser echt wel wat te vertellen. Zonder dat we naar een concept moeten zoeken, is er een connectie tussen de songs: noem het de breekbaarheid van het geschenk van het leven. Glühmann heeft het over het "vergankelijke heden", zowel in een persoonlijke als globale context. Hoe persoonlijk? Fragiliteit en de angst voor verlies vergezelden hem tijdens het creatieve proces, aldus Glühmann.

En zijn bekende vrienden? De vakbroeders van RPWL ondersteunden instrumentaal. Billy Sherwood (Yes) voegt fraaie koortjes toe aan Hear Our Voice. Steve Rothery-fans hunkeren vast naar diens gitaarsolo in het afsluitende My Eyes Are Wide Open. Maar verwacht toch vooral een vocale plaat die ook van een beetje beuken houdt.