Mac DeMarco - Salad Days

Captured Tracks

In 2012 verscheen Mac DeMarco pas echt op onze radar met zijn eerste langspeler ‘2’, waarop de excentrieke man als eerlijke twintiger verhaalt over zijn leven, gekenmerkt door zijn haast perfecte, jangly jizzjazzgitaarpop. Op ‘Salad Days’ horen we dat de Canadees volwassener is geworden, zijn geluid en samenspel gegroeid zijn en hij niet meer alleen die laconieke crooner van weleer is.

De titeltrack geeft meteen mooi de verdere sfeer op de plaat weer. Mac DeMarco heeft zijn slaperige en nonchalant klinkende stem bewaard, maar verliest wel enkele bpm. Een minpunt? Integendeel. Zijn geluid is duidelijk vernieuwd en verfrist. Voorbeeld hiervan is Brother. Mac trapt de song af met een van de vele bijzonder intelligente en aanstekelijke tokkels en zet de song even later naar zijn hand met met zijn typische stem. De sfeer, die in de lucht hangt, vraagt om meer.

Meer krijgen we op Goodbye Weekend, DeMarco’s manier om de mondayblues van zich af te schudden is de ideale balans vinden tussen uptempo gitaarpop en zachte slackerpop. En geef toe, deze zinnen klinken ook u bekend in de oren: "And don’t go telling me how this boy should be leading his own life / sometimes rough but generally speaking I’m fine / if you don’t agree with the things that go on within my life / well honey that’s fine, just know that you’re wasting your time."

Let My Baby Stay is dan weer iets zoals Still Together uit ‘2’, een song waarop DeMarco inhoudelijk de liefde voor zijn wederhelft Kiki beschrijft. Muzikaal wordt hij ondersteund door enkele hypnotische gitaarakkoorden en dito percussie, waar niet lang over nagedacht lijkt te zijn. Maar dat hoeft ook niet altijd.

Niet alleen de songs, maar ook de tracklist zit snor. Want meteen na deze intieme kant van DeMarco haalt hij zijn trukendoos boven op de synth-geörienteerde songs Passing Out Pieces en Chamber Of Reflection. Beide nummers hebben een diepe bassynth en een wat melodieuzere synthlijn die nagenoeg perfect passen bij het zoveelste briljante gitaarlijntje. Oh ja, daartussen hoorden we ook nog Treat Her Better, een absolute sterkhouder én een groeier op ‘Salad Days’, zoals het hele album eigenlijk.

Mac DeMarco is drieëntwintig jaar oud  en lijkt op de rand van de doorbraak te staan. Of toch ook niet. In ieder geval is ‘Salad Days’ een prachtig stuk kunst, nu al een erfgoed in het zelf benoemde genre jizzjazz.