Lukas Batteau - Wasteland

Eigen beheer

'Wasteland' is het debuut van Lukas Batteau, een jonge Nederlander, die na een eerste ep nu dus zijn eerste langspeler op de wereld loslaat.

Mooie piano en beheerste crescendo onder meer zacht roffelende percussie, dat is de essentie van opener Enchanted. Qua aperitief absoluut niet kwaad.

Maar bij het titelnummer Wasteland fronsen we toch al enigszins het voorhoofd. De song bestaat in ruime mate in een adlibitumherhaling van  "lalalala". Toen we nog dagelijks K3 in de wagen moesten ondergaan, bezorgde het ons nog net geen indigestie, maar ergens stopt het wel natuurlijk. Dus neen, het moet veranderen. Met een falsetto in Cannonball bijvoorbeeld. Ook niet helemaal overtuigend. Of toch,  op de productie valt hier immers niets af te dingen.

Even verder wordt het tempo in de single Dance For The Dead opgetrokken, maar de echte waarde van deze song zit in de bonustrack waarin het nummer in een Mumford and Sons-arrangement wordt geserveerd. En dat doet de song hoorbaar deugd.  

Een stuk boeiender is The Storm waar hij qua stem in de buurt komt van Cat Stevens op zijn hoogtepunt. Knap zonder meer en met een mooie vioolpartij erbij. Het nummer vormt trouwens een organisch geheel met de twee instrumentaaltjes, die mooi rond dit nummer geplaatst zijn.

Voor de rest is dit een echte singer-songwriter-cd geworden met veel nadruk op de ballads. De eerlijkheid verplicht ons daarbij te melden dat Island Of Sorrow toch van een niveau is dat men lang niet op elke cd terugvindt tegenwoordig.

De andere nummers zijn kwalitatief in orde maar vaak hadden wij  toch een vaag déjà-entendu-gevoel. Daar kunnen we wel mee leven, maar wij gaan er zelden naar op zoek. Dat zal waarschijnlijk ook het lot zijn van deze plaat. Als je ze krijgt, gooi ze niet weg, maar als je ze niet koopt, gaat het leven gewoon verder.