Ludvig Cimbrelius - Love Letters From The Sky

Sound In Silence

Wat een leuke titel heeft Ludvig Cimbrelius gekozen voor zijn derde release op het ambientlabel Sound In Silence! Hoewel de componist zich graag verschuilt achter een berg aliassen (Eternell, Purl, Illuvia, Ilion, Rust, Xpire, Ziyal, Alveol,…), verkiest de Zweed toch om dit neoklassiek ambientwerk op piano onder eigen naam uit te brengen. En dat betekent in dit geval dus acht liefdesbrieven uit de hemel.

De ideeën voor deze acht tracks, effectief afkomstig uit oude liefdesbrieven, werkte de componist uit op piano in zijn desolate woonst in Noord-Zweden, op een oud instrument in Georgia en op een vintage elektrische gitaar. En dat klinkt heel erg kalmerend, rustig, etherisch. Met donkerblauwe, zachte pianopromenades en galmende soundscapes, die ze in een warme deken van geluid inpakken. Soms lekker dromerig, vaak nogal desolaat en minimaal.

En toch zit deze muziek ook vol nuances van galm, inkleurende gitaardrones of echo-effecten. Zo krijg je in Adelaide niet enkel een langzame, vrije improvisatiemelodie op toetsen, maar ook weemoedig glijdende gitaaraanslagen, die het nummer ietwat extra laten slepen. En bij Love Letter (Unopened) voegt Ludvig Cimbrelius er nog een extra element aan toe: die van emotie. De melodie van dit nummer is zo broos en vol intonatie ingespeeld dat je je bijna in de soundtrack van een romantische film waant.

En zo krijg je een mooie diversiteit tussen die broze, intieme tracks en zweverige, meditatieve ambientmomenten. Allen even tijd- en ruimteloos. Misschien nog de meest interessante, is afsluiter Längtan Efter Att Leva, een compositie van net geen kwartier lang die tochtig begint en waarbij de donkere, galmende pianomelodie je in de eeuwigheid en oneindigheid meesleept met borrelende natuurgeluiden en aangestreken gitaarklanken als sfeeromkadering. Maar ook met gemoedelijks bastonen als onderbouw en een steeds toenemende galm die de realiteitszin volledig wegneemt.

Dit is dus een heerlijk dromerige, mooie ambientplaat. Zoals we in feite van de zelfgemaakte cd-r-releases van Sound In Silence gewend zijn. Eentje om de hoofdtelefoon bij te nemen en te verdrinken in de eenzame armen van koning winter.