Lucy And The Birds - Stories In Between

News

Nadat Lize Accoe besloot een eigen muzikaal pad te bewandelen, zag Elke Bruyneel haar kans schoon om als nieuwe frontvrouw van DeLaVega naar voren te treden. Het muzikantenvirus beet stevig door, zelfs na het heengaan van die band. Na een eerste ep, presenteert Lucy And The Birds daarom een volwaardig debuut, eentje waarin emotie, subtiliteit en maturiteit een prominente plek krijgen.

Stories In Between

Opvallend: Lucy And The Birds pakt uit met intimiteit! Roepen in stilte. Zo is het best gewaagd om je Benjamin te openen met broze liefdesliedjes. “I’ll do everything for you”, gaat het wel meer dan tien keer in opener Be Mine. Maar het werkt. De zangeres streelt en siert met haar zachte, gemoedelijke stem. Je zou er zelfs alles voor terug doen om het haar nog tien keer te laten zingen.

Verder zijn daar de vogeltjes, waarvan er eentje duidelijk houdt van eigenwijze ritmiek en getik aan het raam en eentje van het gemoedelijke gezoem van een basgitaar. De spaarzame accenten in een nogal cleane omgeving die ze aan deze ballades geven, zijn welgemikt. Een klein hoekje hier of een opklimmende partij daar, maar verder gaat het toch eerder om begeleiding. Misschien maar goed ook, want in nummers als Time To Make A Change waarin het instrumentarium wat meer de aandacht opeist in een uptempo, funky geheel, verdwijnt meteen ook de emotionele finesse van de band. Weelde betekent in dit geval een verarming.

Geef ons maar het comfort, de nachtelijke broeierigheid van de aan Nina Simone schatplichtige souljazz bij Closer, met een warme pianodeken, schuifelende borstels en de warmte van gastzanger Milo Meskens - nog zo’n kersverse songwriter-ster. Hou de vogeltjes dus gerust geketend in minimale composities, waardoor Lucy alle vocale ruimte heeft die ze kan vullen (en dat is wel wat!).

Spijtig genoeg verglijdt ‘Stories In Between’ naar de tweede helft toe net iets te veel richting sfeer. De plaat houdt vast aan een vibe, maar verliest de body. Liedjes worden muziek. Een onderliggende dancebeat bij Your Mistake of de epiloog met een draaimelodietje kunnen niet vermommen dat de songbasis zelf hier wat minder solide is. Daardoor verliest deze plaat wat van zijn initiële kracht.

Geen zorg (letterlijk te nemen). Lucy And The Birds straalt een gemoedelijkheid uit die verhindert om te struikelen over onvolmaaktheden. Kijk naar de titel van dit debuut. Alsof het hier gewoon over een prettig tussendoortje gaat. Maar let goed op: zonder dat je het weet, pakt Lucy je helemaal in en zit je te smeken om nog een paar “I’ll do everyhting for you”-s.

31 januari 2017
Johan Giglot