Lonely Robot - A Model Life

InsideOut Music

Lonely Robot, het moderne progproject rond zanger en gitarist John Mitchell (Arena, Frost*), kijkt ook op het prima vijfde album met nieuwsgierigheid naar de mens die in de nabije digitale toekomst een warme thuis zoekt. Geen ruimtereizen deze keer, we blijven met de voeten op de grond. Het emotionele ‘A Model Life’ observeert ook Mitchell zelf na een voor hem beproevende coronaperiode.

Met de productie van deze nieuwe worp tekende de Brit een levenslijn die ons confronteert met een gebroken relatie (opener Recalibrating) en een adoptie (een absurd bewogen Duty Of Care). Mitchell schrijft kritisch in Digital God Machine over de talloze toetsenbordkrijgers die voortdurend venijn spuwen op het internet, maar veilig achter de computer blijven zitten. Rain Kings neemt de stoere-jongenspathos onder de loep en stuurt verwijten in de richting van de alfaman.

Mitchell vond de motivatie in zijn frustraties over de stand van zaken in zijn leven en in de wereld, wat van ‘A Model Life’ zijn eerlijkste en meest kwetsbare plaat maakt. Het is ook een op en top hedendaags album, met een rusteloze sfeer die volledig tot zijn recht komt in de moderne en strakke productie die in de emotionele momenten naar Peter Gabriel knipoogt. Zo groeit uit de mix van universele menselijkheid en de huidige malaise een vermakelijk SF-luisterboek voor de fans van songgerichte melodische progpop. Voor de liefhebber van retroprog blijft deze deur beter dicht.

Naar eigen zeggen leerde Mitchell uit het schrijf- en opnameproces dat het leven altijd evolueert. Nooit is het af of verkeert het in een permanente staat. "Change is here to stay", zoals Neil Peart het ooit formuleerde. Ofwel: Mitchell moet nieuwe dingen blijven schrijven om te overleven. Intussen kan de fan zich laven aan de niet misse teksten op ‘A Model Life’.