Limp Bizkit - Still Sucks

Suretone

Kent u hen nog? In 1999 stond deze band zowat uit het niets bovenaan de zogenaamde nu-metal scene dankzij krakers als Nookie en Break Stuff, afkomstig van het album 'Significant Other'. Tien jaar geleden verliet Lip Bizkit het strijdtoneel met de ongelooflijke misser 'Gold Cobra' (2011), maar nu zijn ze terug. Met een nieuwe look en een nieuw album.

Dat nieuwe album draagt de titel 'Still Sucks' en is eigenlijk best een leuk album geworden met vooral veel ruimte voor zelfspot. De band neemt zichzelf totaal niet serieus. Let wel: het is geen meesterwerk, maar dat probeert het ook niet te zijn. Het is vooral een erg leuk album dat een paar momenten heeft, waarop de band de luisteraar wil vertellen hoe de frontman Fred Durst zich voelt en wat er in zijn leven omgaat.

Eerste single Dad Vibes werd voor het eerst ten gehore gebracht op Lollapalooza 2021 en kreeg verassend veel lovende commentaar. Limp Bizkit is een band die in de hoogtijdagen een miljoen albums verkocht in één week tijd en nog steeds een grote fanbase heeft en op dat festival wist de band een overtuigende set neer te zetten met een statement die schreeuwt: we zijn weer terug!

In openingstrack Out Of Style hoor je oude vertrouwde gitarist Wes Borland al ziel en zaligheid leggen in het gitaarwerk. De riff is een regelrechte klap in je gezicht, hetgeen je totaal niet aan ziet komen. Het is ook een zwaar nummer, de vocalen van Durst klinken relatief goed en je merkt dat je bij het luisteren zonder dat je het in de gaten hebt aan het headbangen bent.

Natuurlijk zijn er ook mindere momenten op dit album. Don't Change is een cover van INXS en hoewel deze beter is uitgevoerd dan hun eerdere versie van Behind Blue Eyes op 'Results May Vary' (2003), blijkt alweer dat ze zich hier gewoon niet mee bezig moeten houden. Limp Bizkit en covers zijn een no go.

Wat vooral ook opvalt is de duur van de liedjes. De meeste nummers zijn erg kort. Neem bijvoorbeeld Empty Hole, waarin eigenlijk niet heel veel gebeurt. Vergelijk het met een zandloper die oneindig aangevuld moet worden. Fred Durst heeft weer één van zijn buien op Barnacle, waarin hij zich als vanouds uitleeft. De riffs zijn erg lekker en het nummer neemt geen omweg om tot dat stuk te komen dat ons steeds naar Limp Bizkit doet luisteren. En dat is eigenlijk het geheime ingredient dat van dit album een succes maakt.

Turn It Up, Bitch is een momentje van DJ Lethal om uit de schaduw te treden en bevat een redelijk vreemde tune. Iets dat je niet meteen in een Limp Bizkit-song zou verwachten. Fred Durst gedraagt zich een beetje als een clown met de zang, maar het is allemaal niet zo beledigend als de titel doet vermoeden.

'Still Sucks' duurt krap een half uur en ook dat is een goede keuze geweest. Het lijkt of de band zich realiseert dat ze niet te lang moeten blijven op het feestje: ze komen en zodra het leuk wordt, verdwijnen ze door de achterdeur. Alle vorige albums van de heren duurden ruim een uur en wie bekend is met de band en de volledige platen, weet dat het op een gegeven moment een marteling kan zijn om er doorheen te komen. 

Mensen, die de band nog niet kennen, kunnen beter met 'Significant Other' beginnen. Voor fans, die afgehaakt door de jaren heen, is dit een mooie gelegenheid om weer helemaal into Limp Bizkit te komen. De echte fans zullen blij zijn met dit eerste album in tien jaar tijd. 'Still Sucks' is immers vele malen beter dan 'Results May Vary' en 'Gold Cobra'.