Liam Gallagher - MTV Unplugged (Live At Hull City Hall)

Warner Music

MTV Unplugged (Live At Hull City Hall)

Na de implosie van Oasis - ondertussen toch al weer elf jaar geleden - gingen de Kaïn en Abel van de rockmuziek elk hun eigen weg. Noel trok de hort op met zijn High Flying Birds, Liam met… zichzelf. Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat er ook nog zijn uitstapje met Beady Eye was, maar net als Liam zelf, maken we daar liefst geen woorden aan vuil.

 

In 2016 besloot de jongste telg van de Gallagher-clan gewoon zijn eigen naam op de platenhoes te zetten. Een meesterzet, want Liam symboliseert nog steeds alles wat van Oasis ooit "the biggest fooking band in the world" maakte. Met een stem als schuurpapier, scheurende gitaren en Britse swagger vond LG een welverdiende tweede adem.

De scheurende gitaren bleven in Hull wel backstage, want dit optreden stond in het teken van 'MTV Unplugged'. Laten we hier dan ook meteen het grote manco van dit "live album" belichten: de instrumentatie komt goed uit de mix, maar het publiek lijkt twee zalen verder te staan. Een gemiste kans, want LG en band spelen dan wel akoestisch, kleinkunst is het niet. Deze songs werden geschreven voor een uitbundige massa. Helaas moeten we die er nu zelf bij denken.

Tot zover ook het enige minpunt aan deze plaat. We weten het:, ook wij hadden dit enthousiasme niet verwacht, maar Liam Gallagher brengt gewoon een bijzonder sterk rockconcert. De band vliegt er meteen in met Wall Of Glass, het nummer dat in 2016 de Britpop-renaissance aankondigde. Natuurlijk moeten de diehard Oasis-fans zich geen zorgen maken: liefst de helft van de set is van de hand van broer Noel.

Wereldhits als Some Might Say of Stand By Me staan misschien op eenzame hoogte, maar het mag gezegd worden: Liam kan ook puike songs maken zonder zijn grote broer. Songs als Once en One Of Us moeten zeker niet onderdoen voor oldies als Cast No Shadow of Sad Song, het eerder genoemde Wall Of Glass had bovendien een ijzersterke Oasis-hit kunnen zijn.

Het akoestische jasje zit de meeste songs trouwens als gegoten. Niet dat de uitvoeringen drastisch verschillen van de albumversies, maar de spaarzame arrangementen voor toetsen en strijkers zorgen toch voor een frisse smaak. Afsluiter Champagne Supernova herleeft in deze setting en is wat ons betreft de definitieve bevestiging dat Liam helemaal terug is.. Een perfect einde dat toch een bittere smaak nalaat, zeker gezien de omstandigheden.

In een zomer zonder grote festivals op optredens, zou een liveplaat soelaas moeten bieden. Helaas ontbreekt, net als in de echte wereld, de essentiële feedback van het publiek. In de voetbalwereld draaiden ze gewoon de volumeknop open om meer sfeer te creëren. Wij vragen ons nog een laatste keer luidop af waarom de mixer van ‘MTV Unplugged (Live At Hull City Hall)’ dat niet deed, anders had dit een pareltje kunnen zijn.

13 augustus 2020
Nick Van Honste