Lenny Kravitz - Blue Electric Light

Roxie

Er zijn vermoedelijk wereldwijd wel een paar kandidaten te vinden om een Lenny Kravitz-kuur te volgen. Zestig lentes en toch nog zo gespierd en getatoeëerd als een rockgod. Met een mysterieus sexappeal, waarvoor duizenden vrouwen nog in katzwijm vallen. Maar ook met een uit de duizend herkenbare stem, een arsenaal van meer dan honderdvijftig funky poprocksongs verdeeld over twaalf studioplaten, vier Grammy Awards en nominaties voor de Rock ‘n’ Roll Hall Of Fame en de Hollywood Walk Of Fame. Lenny is Lenny. Punt.

Voor ‘Blue Electric Light’ trok Lenny Kravitz met entourage een paar maanden naar zijn studio in de Bahamas, waar hij zoals steeds het meeste werk in eigen handen hield: songschrijven, de meeste instrumenten inspelen (naast rechterhand en gitarist Craig Ross) en de productie. En het is natuurlijk die Prince-iaanse, multigetalenteerde aanpak die ervoor zorgt dat deze plaat opnieuw zo’n sterke eigen stempel van pittige en prikkelende soulvolle rock-’n-roll draagt. Hou trouwens de naam Prince zeker in het achterhoofd, als u dit album beluistert. We horen zijn geest regelmatig goedkeurend knikken.

We beginnen natuurlijk met de hoes, waaruit weer opnieuw zo’n stevig stukje Let Love Rule-sexyness straalt. Lenny, uitgeteld op de zetel, met zonnebril, borstharen, tattoos en zilveren halskettingen. En dan de muziek: een dozijn catchy krakers waar de soul en passie zoals steeds vanaf druipen. Van een wereldartiest die al duidelijk een kwarteeuw in topvorm vertoeft.

Maar Lenny Kravitz maakt het je al van bij aanvang niet gemakkelijk. Want titel Just Another Fine Day In This Universe Of Love bekt natuurlijk heerlijk, maar met de trage, funky groove, bluesy gitaarsolo’s en vooral een duurtijd van boven de zes minuten maakt de man alvast duidelijk dat het op dit album niet zozeer om hits gaat, maar wel om de muziek zelf. Prima trouwens, want wij laten ons graag verleiden door de sensuele dans tussen bas en gitaar van deze heerlijk hoppende en kronkelende opener.

Verder noteren we voor u een zomerse elektropoptrack (Human), een shoutout discorocker (TK421) en een cyborg elektronummer dat zo droog klinkt dat het waanzinnig swingt. Let It Ride mag wat ons betreft de Let Love Rule van 2024 worden!

En tegelijkertijd vliegt Lenny natuurlijk ook weer een paar momenten uit de bocht door zich opnieuw te verbranden aan langdradige, kleffe vrouwenversiersongs. You Are The Spirit In My Heart (met Stairway To Heaven-gitaarrifje eronder). Of allemaal samen zingend “Love Is My Religion”. Jaja, het zal wel. En sla die afsluitende slow-titeltrack met het Darling Nikkie-drumcomputertje ook gerust over.

Misschien tot slot voor uw volgende kwis nog enkele Kravitz-weetjes? Zijn firma Kravitz Design Inc. heeft mee een lijn van Rolex, Leica en Dom Perignon vormgegeven, omvat een handvol eigen hotels, private residenties op de Bahama’s en heeft sinds twee jaar ook een eigen Mexicaanse drank, Nocheluna Sotol (een soort mezcal). En als rasechte fan raden we je zeker ook aan om Yves Saint-Laurents Y aan te schaffen: een sterk parfum met tonen van salie en bergamot.