Kurws - All That Is Solid Melts Into Air

Gaffer Records

Met de regelmaat van de klok komen we allerhande muzikale curiositeiten tegen. Zoals Kurws, een Pools collectief dat het resultaat is van - we kid you not - een pingpongsessie. Het collectief ontstond in 2008 met het achterliggend concept om vanuit een in rock gewortelde traditie iets te doen met expressie en sound. 'All That Is Solid Melts Into Air' is heerlijk voer voor muziekfans die de oren te luisteren leggen bij improvisatiemuziek, punk en freejazz.

Het album kan het best beschouwd worden als neerslag van een muzikale workshop, waarin alle ideeën welkom zijn en bij voorkeur tegelijkertijd uitgevoerd worden. Dit is het resultaat van repetities, herwerkingen, variaties en contrasten. Mits enige ruimdenkendheid valt het collectief ergens vast te pinnen op alternatieve garagerock (weirde mathrock meets noiserock meets postpunk meets freejazz), maar dat zou onrecht doen aan hun wel héél erg creatieve exploten.

Kurws treedt aan met een uitgebreide bezetting en een dito muzikaal instrumentarium (drums, bas, gitaar, piano, saxofoon, trompet, fluit). Opvallend in dat opzicht is dat men ook gebruik maakt van plastieken bekertjes, houtblokken, een koffiemaler en er komt zelfs een fiets aan te pas. Het illustreert dat in de wereld van Kurws veel, zoniet alles mogelijk isen

Ook muzikaal zit het behoorlijk snor. De band snelt aan een razend tempo doorheen negen uppercuts van songs. Als u de mainstream echt hartsgrondig beu bent, dan zal u Kurws wellicht hartstochtelijk omarmd.

Opener Weltgeist klinkt alsof een klein stukje early Coltrane wordt gekoppeld aan een repetitief ritme waarbij de drums klinken als een gebroken flipperkast. Iets later is er een demonische, muzikale ladder die men tevergeefs in bedwang tracht te houden, en nog iets verderop marcheren de zeven dwergen met killer black boots. Het is maar een kleine impressie, maar ze geeft goed weer waar het Kurws om te doen is: vervreemding van de mainstream. En die klinkt heerlijk.

Het vreemde is : het werkt, ook al valt er geen touw aan vast te knopen. Tapeworm Small Eater bijvoorbeeld:meer sounds en ideeën in een nummer dan een mens voor mogelijk houdt. Ergens denken we vaag aan de experimentele noiseterroristen van Sonic Youth, al is het muzikaal palet van Kurws veel rijker.

Veel relatief korte songs, de meeste houden het op een minuutje of drie, vier. Nu, niet dat het echt veel uitmaakt, want van echte "nummers" als dusdanig is geen sprake. Ergens halfweg het korte experiment dat door het leven gaat als There Was No Wheel In The Inca ervaren we hoe een saxofoon, een telefoontoestel, een toetsenbord en iets dat alleen maar het equivalent van R2D2 uit Star Wars kan zijn muziek oplevert.

De belangrijkste vaststelling is dat u over een flink stel getrainde oren (en wellicht ook een stevig paar cojones) moet beschikken om opgewassen te zijn tegen dit werkelijk spaced out collectief. En misschien dat we dit alles allemaal al eens eerder gehoord hebben: de riffjes, de new wave-motiefjes,... noem maar op. Alleen citeert Kurws uit de hele muziekgeschiedenis om er dan naar goeddunken mee aan de slag te gaan.

Het levert een fantastisch album op, dat genadeloos de wetten der classificatie tart. Kurws is in ieder geval een naam uit de Poolse underground om te onthouden. Als u indruk wil maken bij uw vrienden, leer dan de volgende titel uit het hoofd: 'Wszystko Co Stale Rozplywa Sie W Powietrzu'. Dat is de albumtitel. In het andere geval houdt u het gewoon op 'All That Is Solid Melts Into Air'. Mooi voor u samengevat: Kurws - de fun, de (underground) hits.