Kurt Rosenwinkel - Caipi

Heartcore Records

Kurt Rosenwinkel is, net als Bill Frisell, één van de meest invloedrijke jazzgitaristen van zijn generatie; een rasartiest die op relatief jonge leeftijd al talloze albums, optredens en samenwerkingen (Paul Motian, Brad Mehldau, Brian Blade, Q-Tip) op zijn naam heeft. Hij staat bekend om zijn specifieke speelstijl en sound, maar ook omwille van zijn flexibiliteit en polyvalentie. Met het langverwachte 'Caipi', de eerste release op zijn eigen label (in samwerking met Razdaz Records) brengt Rosenwinkel, die maar liefst tien jaar aan dit project werkte, eindelijk terug een nieuw album uit.

Caipi

En dat was intussen al even geleden. Intussentijd is er vanzelfsprekend heel wat veranderd. Zo heeft Kurt Rosenwinkel Heartcore Records, vernoemd naar het gelijknamige in 2003 verschenen album, door Q Tip geproducet.

Met dit nieuwe project slaat hij een heel nieuw pad in. Het is meteen duidelijk dat hij zichzelf wilde uitdagen en een herstart, wilde nemen. En dat vertaalt zich muzikaal, al duiken er herkenbare geluiden op.

De luchtige titeltrack, vanzelfsprekend opgefleurd met een handvol weldadige gitaarsolo's, opent het album met lichte cocktailjazz, die al snel aan kleur en inhoud wint. De track passeert overigens zonder dat je eigenlijk merkt wat er allemaal op de achtergrond gebeurt. En dat geldt voor wel meer tracks.

Rosenwinkel is en blijft uiteraard de spil en neemt meer dan ooit tevoren alle instrumenten (drums, bas, piano, synths, percussie) voor zijn rekening, al laat hij zich ook begeleiden door gasten als Amanda Brecker (dochter van Randy Brecker en Eliane Elias), die het bedwelmend dromerige Kama voorziet van Portugese lyrics, tenorsaxofonist en muzikale vriend Mark Turner (op de knappe, aan Rosenwinkels zoon opgedragen ballade Ezra) en - last but not least - witte bluesgod Eric Clapton die op het rockende Little Dream mee komt jammen.

De Braziliaanse invloeden zijn ook af te lezen uit de tropische, zwoele en bovenal kleurrijke hoes. Die wellustige Brazilian touch heeft ook te maken met de inbreng van Braziliaans talent als multi-instrumentalist-zanger Pedro Martins en vocalist Antonio Roureiro, die dit bijzondere project een exotische flair geven. Zij illustreren hoe het vocale en de knappe, instrumentale begeleiding mooi met elkaar verweven worden.

Je hoort dat de nummers lang hebben kunnen rijpen en dat er veel tijd in de studio werd doorgebracht om alles precies juist te krijgen. Toch lijkt Rosenwinkel los en ongedwongen maar met een duidelijke focus te spelen, alsof ze goud in de vingers hebben, al is de muzikale richting die ze inslaan verrassend. Een radicale verandering die weliswaar aanslaat in composities als Chromatic B en Interscape.

'Caipi' is een aangename, muzikale wereld om in te vertoeven; een ambitieus project dat al jarenlang in de steigers stond, maar waarvoor Rosenwinkel nu eindelijk de tijd lijkt gevonden te hebben. Het is een ode aan de weerbaarheid en assertiviteit en zodoende geen volledige breuk met het verleden, maar vooral een moedige en optimistische stap richting de toekomst.

16 februari 2017
Philippe De Cleen