Kreidler - European Song

Bureau B

Bij Kreidler zit je ALTIJD goed. Al tien platen lang zoeken de Berlijners naar unieke, ritmische creaties, geassembleerd uit industriële klanken en instrumentale live-experimenten. Enkel zit er ditmaal wat extra zwaartekracht in het verhaal en een duidelijke politieke boodschap. Kreidler is gechoqueerd.

De opnamen voor een nieuwe plaat waren gevorderd tot op de fase van mastering. En dan kwam plots een blonde aap in de bestuurderszetel van een heel continent te zitten, een clown die feit en fictie laat vervagen. Dat kon Kreidler niet pikken. Misnoegd trokken de vier heren de studio in om geheel opnieuw een muzikaal verhaal te maken, vaak in één take en met nauwelijks enige naproductie of overdubs. Daardoor bewijst de band nog steeds de betere leerling te zijn in het krautrockgenre.

Goochelen tussen mens en machine, daar gaat het om. Kannibal op een haast fatalistische wijze laten leiden door een op- en neerwippende, emotieloze baslijn - heeft u de metafoor? - en vol mechanische samples steken, maar dan wel in een speelse, bijna kinderlijke volgorde. Geluiden uit ratelende machines, metaalbuizen en bellen, piepende deuren of schurende apparaten. Maar daar mogen ook stukjes fluit of stompende livedrums doorheen als humaan element. Of die bas natuurlijk. Vooral die bas. Pikzwarte, donkere riffs zorgen voor drive en binding en zuigen deze muziek de dieperik in.

Klinkt allemaal wat gewichtig? Nee hoor. Kreidler is in eerste instantie een speelvogel: ongeremd, creatief en met een prima gevoel voor esthetiek en compositie. De heren staan op scherp en zijn in deze quasi live ontstane nummers schitterend op elkaar ingespeeld. En zo kom je weg met een bijna dertien minuten inpalmend Radio Island, dat wordt aangedreven door een herhaaldelijk piepende loop, fijne belletjes en duwende baspulsen. Vooral omdat daardoor een onophoudelijke onrust van percussie plaatsvindt, doorweven met samples en melodieuze flarden die samen een hoofdtollende klankpuzzel vormen.

Kreidler en krautrock, hoor je het al schuren? Machinaal, post-industrieel, oer-Duits en degelijk. Stimmt. Wees gewaarschuwd, wereld! Muziek leidt tot bewustwording en bewustwording tot opstand. Hoewel misschien niet met een directe boodschap, toch wil 'European Song' daar zijn steentje toe bijdragen.