Kosmo Sound - Fruit Of The Void

Zephyrus Records

We gaan eerlijk zijn. Doorgaans jagen bands, waarin we de termen reggae, instrumentaal en live tegenkomen, ons een beetje angst aan. Ook al vinden we dat een goede backingband inclusief blazers essentiëel is voor de nodige “fijah” bij een goede roots- of skaband, op zichzelf is zo’n instrumentale act doorgaans verschrikkelijk eentonig. En dat lijkt het Gentse Kosmo Sound begrepen te hebben. Want net als debuut ‘Antenna’ denkt het sextet vanuit de brede jazz-, hiphop- en avantgarde-achtergrond naar de Caraïben op reis te gaan.

Met andere woorden: je krijgt de heerlijke dubby baslijnen, het afterbeat-gitaartje en een occasionele echo als rood-geel-groene inkleuring van deze negen nieuwe Kosmo songs. Maar die worden verwerkt in een breed palet van cocktails die de ene keer zacht bubbelen in een loungy jazz-longdrinkglas (Ototoxic), de andere keer worden geserveerd in een breed uitdeinende bowl van bluesy slides en steppers stompgrooves (Ferocious) en een derde keer iets scherper op de tong en in het oor prikken met stevig rommelende Afrobeatdrums en onrustige noten (Chloris Hell Prevention). Of zelfs een heus stuk progrock met ijl zwevende gitaarsolo’s en synthscapes in een totaal van Jamaïca wegglijdend Electric Spider. Maar wees niet bang: conform de spirit van een goede reggaeband, gebeurt dat allemaal met de nodige chill- en relaxfactor.

Kosmo Sound presenteert met drums, bas, gitaar, piano en saxingrediënten dus eerder een soort van menukaart van mogelijkheden met als rode draad “instrumentale reggae”. En daar mogen zelfs toppings van digitale robotbleeps, woestijnblues-achtige gitaarkronkels of schuifelende sambapercussie bij. Grote constante, naast die hardnekkig rollende baslijnen die bij reggae en dub horen, zijn sterke melodieën en een zekere instrumentale compactheid.

Verwacht geen nodeloze freeweel- of jamtoestanden, maar ook niet de strak aanvurende, korte blazersstoten die je denkt te zullen horen. En ook dat heeft dit zestal dus goed begrepen: conservatoriumcollega’s en liefhebbers van technisch complexe muziek krijgen uitdagende en kronkelende thema’s of solo’s cadeau, maar het brede publiek kan gewoon ontspannend genieten van variërende, sfeervolle en warme muziek. En van een plaat die vrolijk en speels uithopt in een soort van minimale, akoestische flipperkast met schuifelende bossanovapercussie en oosters gepingel. Wat onwaarschijnlijk leuk allemaal!