Kishi Bashi - Sonderlust
Joyful Noise Recordings
Zijn naam klinkt als een figuurtje uit een mangastrip, maar Kishi Bashi is een eenenveertigjarige multi-instrumentalist die met ‘Sonderlust’ dit najaar een derde album afleverde.
Kaoru Ishibashi, zoals hij afgeroepen wordt in de wachtzaal van de dokter, speelde enkele jaren bij Of Montreal en stichtte samen met Zachary Colwell Jupiter One. Maar hij bracht ook solo al twee studioplaten uit waarop hij grossierde in jubelende, orkestrale pop vol met vioolstrepen en heliumstemmetjes.
Zijn vorige, ‘Lighght’ was een zonnig popalbum dat sferen van Patrick Wolf, Electric Light Orchestra en Supertramp opriep, maar zijn derde album is beduidend minder ondraaglijk licht van toon. De plaat werd dan ook geschreven tijdens een scheiding van zijn vrouw met wie hij op dat moment al dertien jaar samen was.
De titel is een samensmelting van “sonder”, een begrip uit de 'Dictionary Of Obscure Sorrows', een werk dat woorden zocht voor nog niet eerder benoemde emoties, en “wonderlust”. “Sonder” slaat op het diepe inzicht dat iedereen een leven heeft dat net zo complex is als dat van jezelf, terwijl zij dat niet eens beseffen. “Wonderlust”, slaat op de wens om in een constante staat van verwondering te vertoeven.
Wie niet bekend is met het eerdere werk van Kishi Bashi, zal zich alvast constant in deze staat van verwondering bevinden. Ishibashi dompelt de luisteraar onder in een muzikale wereld die sterk doet denken aan die van de jaren zeventig. Als hij zijn falset gebruikt, doet hij denken aan The Bee Gees en wanneer Colwell zijn dwarsfluit laat klinken in Say Yeah, ontwaren we King Crimson en Deodato in de coulissen.
‘Sonderlust’ pikt aanvankelijk de draad op waar die na ‘Lighght’ was blijven liggen met het lichtvoetige m’lover en de discostamper Hey Big Star, maar geleidelijk aan sluipt ook de schaduwkant van de liefde binnen. De openingswoorden van Can’t Let Go, Juno zijn “It’s a new day / another full of heartbreak.” Treffender kan de dualiteit van de plaat niet samengevat worden in een zin.
De foutloze productie is van Chris Taylor van Grizzly Bear, maar de plaat dankt zijn drive aan de tandem bestaande uit drummer Matt Chamberlain en bassist Bram Inscore. Daarrond dartelen Ishibashi’s stem, violen, cello’s, clavecimbel en Wurlitzer, maar ook hedendaagse synths en klanken die alleen maar met moderne software gemaakt konden worden. Het maakt van ‘Sonderlust’ een plaat waarin je onverwacht diep kan duiken.