King Gizzard & The Lizard Wizard - Nonagon Infinity

Heavenly Records

Moeten we ons zorgen beginnen maken? ‘Nonagon Infinity’ is de vierde plaat op een klein anderhalf jaar van King Gizzard & The Lizard Wizard. Het productieve gekkenhuis richt vanop Australische bodem maar al te graag ravage aan met gierende psychedelica. Stevig rockend als vanouds!

Nonagon Infinity



Want openen wordt, in vergelijking met de twee vorige platen ‘Quarters’ en ‘Paper Mâché Dream Balloon’, furieus gedaan met Robot Stop. De sound is naar goede gewoonte vintage seventies – maar dat komt bij stevigere nummers als deze nog iets meer uit de verf. De riffs dartelen opnieuw net als op 'I’m In Your Mind Fuzz' en - jawel - er zitten enkele easter eggs vanop die plaat in dit rollercoastertje verstopt. Heerlijk!

Ook hier valt er niet echt een begin of einde van de nummers aan te duiden; de plaat dendert los door. Big Fig Wasp en Gamma Knife herbergen spaceruis, harmonica, samenzang en dubbele drums. Een perpetuum mobile, een rommelende frenzy van eenenveertig minuten die – kan je nagaan – eindeloos in loop past. Het einde van het laatste nummer volgt perfect op het begin van het eerste nummer. Gewoon omdat het kan.

Denk aan bands als Hocus Pocus tijdens People-Vultures, laat de drive even temporiseren met het orgeltje in Mr. Beat, knal er terug gigantisch hard tegenaan in Evil Death Roll, bezweer trippende jazz in Invisible Face, hap naar adem tijdens Wah Wah en haal de luchtdrums boven tijdens afsluiter Road Train: elk nummer is een beleving op zich. Deze plaat stopt nooit, en dat is meer een sterkte dan een minpunt. Maar het gevaar op afhakende aandacht loert daardoor immer om de hoek.

Af en toe klinkt deze plaat te old fashioned. De ruis overmant de melodie bij wijlen en dan is de grens met herrie dun. Gelukkig is King Gizzard & The Lizard Wizard steeds in voor een streepje melodie of het plannen van enkele rustigere strofes waarop wordt gejamd. Je kan het een rustpunt noemen; je kan het zien als een oplaadmoment voor nog veel hardere garagerock. Aan energie alleszins geen gebrek op ‘Nonagon Infinity’.

Fans van meesterwerk ‘I’m In Your Mind Fuzz’ kunnen dus opnieuw het hart ophalen. Wie liever de twee "tussendoortjes" had, zal ontgoocheld terugkeren naar de hippiecommunity. Reken ons maar bij de eerste categorie.

25 april 2016
Ben Moens