Khruangbin - LateNightTales

Late Night Tales

We berichtten jullie al eerder over de band Khruangbin, een populaire Amerikaanse sensatie die met een mix van psychedelische rock, dub en Thaïse funk (I kid you not!) furore maakt. En jullie kennen natuurlijk ook de populaire verzamelreeks 'LateNightTales', die een artiest aan het woord laat om zijn of haar muzikale inspiratiebronnen naar voor te schuiven. Probeer die twee maar eens te verzoenen.

Khruangbin wordt geschreven met de K van Kuriositeitencabinet. Punt aan de lijn. Spreekt voor zich dat die lijn zich doortrekt in deze verzamelaar. De begeleidende tekst - “We definitely wanted to cover as much global territory as possible” - liegt daar niet om. Dit is een culturele cocktail van vijftien tracks bestaande uit Wit-Russische volksliederen, jarenvijftig-calypsofilmmuziek, Hindidisco of Japanse croonerpop in een song waarvan voor Westerse ogen onleesbare leestekens vertaald worden als “a festival where the palm trees can be heard.”

Bizar? Inderdaad. Soms wat cultureel of muzikaal ongemakkelijk? Zeker. Van Belarus tot Ethiopië, van Madrid tot Brazilië of Pakistan en eindigend in hometown Houston waar Tierney Malone een stukje Erik Satie spoken word ten berde brengt, onder begeleiding van het sfeervol banjospel van Geoffrey Muller. Overigens, meer herkenning dan bij de gitarist Carlos Santana ga je op deze verzamelaar niet tegenkomen.

Als we dan toch een constante mogen opnoemen, is het een soort van nostalgie en veel elementen van funk, disco en souljazz, vaak met zo’n net niet kitscherige Songfestival-touch. En ook een passie en overgave die in songs als Still You van Justine & The Victorian Punks bovenkomt, een lied met een prachtige, Gainsbourg-achtige man-vrouw-dialoog.

Gelukkig krijg je van elke obscure artiest of song ook een woordje begeleiding over het wat, wie of waarom mee. En dat maakt deze uitermate avontuurlijke verzamelaar natuurlijk een must have voor de doorwinterde Khruangbin-fan. En ja, die zet zichzelf ook eventjes in de kijker met een uitermate zwoele, typerende, van LSD doordrenkte cover van Kool & The Gangs Summer Madness.

We gaan heel eerlijk zijn: er zijn hier twee opties voor een ongeoefend oor. En dan hebben we het over negenennegentig procent van de potentiële luisteraars van deze 'LateNightTales'. Één: je probeert dit album in stukjes en beetjes te verteren en dan spreken we in termen van maximum drie tracks per keer. Of twee: je zet hem gewoon op en gaat mee op multiculturele funkdiscoreis en verwacht je aan zowel leuke ontdekkingen als nare ervaringen. Zoals het er in een wereldreis ook aan toe hoort te gaan.