Keywest - Ordinary Superhero

Marshall Records

Ordinary Superhero

Eerlijk is eerlijk. Het gegeven “folkrockband uit Dublin” klinkt een stuk aantrekkelijker dan de titel van de derde  studioplaat van dit kwartet. Want zijn we allemaal geen superhelden in ons eigen klein wereldje? Of zijn onze idolen ook geen gewone mensen met alledaagse kwaaltjes? Dat soort van visionair gezever dus. Om maar te stellen dat Keywest toch een beetje een valse start neemt met dit album.

En laat dat nu net heel gevaarlijk zijn. Want dan worden kleine kwaaltjes plots uitvergroot. Zoals het kronkelige Frans in song “seej la vie” (C’est La Vie nvdr). Of de productie die gladder klinkt dan een vanille-ijsje, maar daarmee ook alle eigenheid wegvaagt. Of het feit dat elk liefdesliedje wel zijn eigen oooh-oooh of aaah-aaah meekrijgt.

Maar kom. Borstel erover. ‘Ordinary Superhero’ is een lekker zacht en zoet popplaatje. Tien akoestische gitaarpopsongs met elektronische ritmes of strijkertjes, warm gelaagde partijen, geen al te complexe texturen. Mooie samenzang, eenvoudig te onthouden of mee te zingen teksten. Zelfs de gitaarsolo in What Are You Waiting For komt zo uit het boekje. Geen mens die daar wat tegen kan inbrengen. Elk liedje gaat over (onbereikbare) liefde, regelmatig beklemtoond door een vocaal vraag- en antwoordspel. In I’m Not Me Without You springt daarvoor zelfs gastzangeres en Iers tv-gezicht Una Healy in (tip: check The Saturdays).

Dus Keywest is zonder enige twijfel goed op weg de Kensington of Keane van Ierland te worden, net zoals elk land zijn eigen teenage poprock idol band hoort te hebben. “I feel my heart is beatin’ faster. I’m gonna run away from you” in How Did We Get Here." Zeker weten dat daar ettelijke dameshartjes ook sneller door gaan slaan. Helaas is dat ook net de grootste handicap van dit kwartet: elk land heeft al zijn eigen Keywest. En die zijn allen even populair, maar ook even inwisselbaar.

En zo komt het dat een erg fraaie, broze uitschieter als Wear Your Love allicht nooit het eigen land zal verlaten, ondanks alle major platenmaatschappij budgetten die er tegenaan gesmakt worden. Want een superplaat als deze moest natuurlijk in de Abbey Road studios afgemixt worden. Spreekt voor zich. Oh ja, er komt een eerste Europese tournee aan. Hart vasthouden heren. Onthoud sowieso de boodschap in de laatste song op jullie plaat: “hold on a little longer”.

2 november 2019
Johan Giglot