Katie Spencer - What Love Is
Lightship Records
Een hele cd met songs over de liefde. Kan het nog in deze vluchtige streamingtijden? Zijn we nog in staat om de hele rit uit te zitten zonder clickbaitgewijs verder te hoppen naar uitnodigende, maar niet noodzakelijk zinnige bestemmingen? Het is te hopen van wel, tenminste voor ‘What Love Is’, het derde werkstuk van Katie Spencer. Op de nieuwe plaat onderzoekt deze veelbelovende Engelse singer-songwriter in doorgaans rustige en heldere songs de vele facetten van de liefde. Daarmee vult ze precies in wat de titel van dit nieuwe album belooft.
‘What Love Is’ zou je een good old troubadour-plaat kunnen noemen, maar dan gedompeld in een modern klinkend hedendaags klankbad. Dominant aanwezig is de glasheldere (akoestische) gitaar van Spencer. Alle composities vertrekken vanuit dat instrument, maar worden goed geproportioneerd aangevuld met vooral pedalsteel en klarinet. Het moderne zit hem in de soms soundscape-achtige arrangementen, in- of outro’s. Luister bijvoorbeeld eens naar Cold Stone met die ambientlike intro en met flink wat echo op de stem. Het klinkt allemaal erg bij de tijd.
Het zijn haast allemaal rustige, net geen meditatieve songs. Spencer neemt de tijd om in het lang en het breed langs alle kanten de liefde te bekijken en te ontdekken. Liefde en gemis, liefde en schuldbewustzijn, liefde en tijd, liefde en afscheid, al deze thema’s snijdt ze aan.
Voorkeuren ? Niet bepaald. Katie Spencer houdt het hele album consistent eenzelfde hoog niveau aan. Stranger bekoorde ons zeer, als we dan toch een keuze moeten maken. Erg rijk was ook Goodbye, waar ze dromerig zingt over de “sweetness of a possibility”, of hoe heerlijk het is een stap in het ongewisse te zetten. Mooi was de opbouw van Forget Me Not met een leuk klarinetloopje middenin. De pedalsteel duikt iets vaker op in de nummers en krijgt daar een aanzienlijke ondersteunende rol. Niettemin blijft de sobere productie een sterke troef in dit beheerste klassealbum. Misschien één klein minpuntje: een echt uptempo nummer hebben we niet gevonden. Alsof liefde geen roes, geen dans, geen springerigheid kan verdragen.
Allicht is Katie Spencer nog niet zo bekend bij het grote publiek op het Europese continent. Daar zou best verandering in mogen komen. Deze nieuwe plaat brengt daar hopelijk definitief verandering in. Bovendien komt ze haar nieuwe werk in de herfst in Vlaanderen voorstellen. Give her a shot, zouden we willen zeggen. Met deze elpee heeft ze meer dan genoeg krediet daarvoor opgebouwd.