Justin Thurgur - No Confusion

Funkiwala Records

De Britse trombonist, componist en arrangeur Justin Thurgur vaart, na zijn bijdrage aan het succesvolle Bellowhead, voor het eerst onder eigen naam. Op dit 'No Confusion' werkte hij onder meer samen met de Bengalese jazzpianist Kishon Khan (Lokkha Terri, Motimba,...) en leverde hij zonder meer een topprestatie af.

No Confusion

Thurgur (trombone) en Khan (piano, Rhodes, Hammond) hebben voor dit album op het eigen Funkiwala Records de fine fleur van de Britse jazzscène rond zich verzameld. Samen met onder meer Max De Wardener en Jimmy Martinez op bas valt naast de aandacht voor drums vooral die voor percussie op (met o.a. Oreste Noda op conga's en Javier Camilo op bongo's naast Maurizio Ravalico op shekere, sistrum, triangel en shaker). Verder worden al die ritmische grooves aangevuld met fantastisch blazerswerk.

En de hele bende werkt zich maar al te graag in het zweet. En dat levert een fenomenaal album op. In acht nummers, goed voor een klein uurtje muziek, wordt het ideale visitekaartje voor concertprogrammatoren en jazzfestivals afgeleverd. Dat merk je eigenlijk al aan de prachtige, vuurrode hoes waarop Thurgurs geliefde trombone een prominente rol opeist.

Opvallend is de organisch vloeiende beweging van de composities waardoor je als luisteraar de indruk hebt naar één langgerekte, jazzy suite te luisteren. Op die manier ontneem je de toehoorder ook de behoefte om tracks te skippen. Van bij de traag sudderende opener Straight Down To My Soul, waarin onder meer reggae en afrobeat onder de begeleiding van Hammond en trompetgeschal elkaar vinden, gaat het door tot The Beginning, dat vreemd genoeg de plaat afsluit.

Dit is een crossover van historische ijkpunten in de jazz (meer bepaald de zachtere cooljazz van Herbie Hancock en Lee Morgan) en invloeden uit de wereldmuziek (afrojazz uiteraard, maar ook latin en soul zijn referentiepunten). Die hutsepot levert een hybride sound op die pakweg The Cinematic Orchestra en liefhebbers van het roemruchte Ninja Tune label onmiddellijk zal aanspreken. Ook Shabaka Hutchings And The Ancestors en Samathy Korwar zijn nooit veraf.

Het lijkt erop dat de ruim ervaren Thurgur en zijn maatje Kishon Khan, het duo dat aan de basis van dit album ligt, er een eclectische muzieksmaak op nahouden en die maar al te graag ook in de gelaagde, multiculturele sound opnemen. De bezetting varieert van song tot song en toch weet het collectief rond Thurgur in het eindresultaat tot een schijnbare eenvoud in harmonie en melodie te komen. En ook al is de Afrikaanse invloed volop aanwezig, ook de mysterieuze, oosterse sound wordt opgenomen, specifiek in de intro van Then And Now.

Het is overigens pas na meerdere luisterbeurten dat opvalt dat composities als Mr Perceptionalization Is King en The Lady With The Dancing Eyes - een geweldige titel overigens - uitblinken in bondigheid. Perfectie bestaat niet, maar met dit album komen Justin Thurgur en zijn maats gevaarlijk dicht in de buurt.

14 februari 2017
Philippe De Cleen