Jon Muq - Flying Away

Easy Eye Sound

Als de scenarioschrijvers van Disney ooit verlegen zitten om een goed verhaal met een happy end, dan kunnen ze altijd inspiratie halen bij Jon Muq. Wij geven de voorkeur aan hoe de zoetgevooisde Oegandees zelf op het warme, ontwapenende debuut verhaal doet van zijn odyssee.

Hoewel Jon Muq tegenwoordig vanuit Austin, Texas de wereld probeert te veroveren met zijn muziek, werd hij geboren en groeide hij op in Oeganda. Als kind was hij al enorm gefascineerd door geluid en muziek en sloot hij zich aan bij koren en orkesten. Niet om zelf actief mee te doen als zanger of muzikant (al probeerde hij wel een keer een bugel uit), maar om volledig opgeslorpt te worden door en op te gaan in de muziek.

Zijn eerste echte kennismaking met westerse popmuziek kwam er toen hij bij toeval een exemplaar vond van benefietsingle We Are The World van USA For Africa. Hij vroeg zich af hoe zijn eigen stem zou passen tussen die van al die Amerikaanse coryfeeën en leerde zichzelf zingen door de stemmen op de single na te doen. Gitaarspelen volgde een paar jaar later, want pas op zijn negentiende kreeg hij voor het eerst in het echt een gitaar te zien.

Dat hij droomde van een leven in de muziek is niet uitzonderlijk, de manier waarop hij die droom waarmaakte is dat wel. Eerst wist hij een baantje los te peuteren als muzikant in een hotel. Na zijn uren speelde hij in de straten van de Oegandese hoofdstad Kampala voor daklozen en bedelaars. Een video van zo’n optreden belandde op het internet en werd opgemerkt door iemand van de Amerikaanse rederij Norwegian Cruise Line. Hij werd meegevraagd als entertainer, waardoor Amerika, voor hem het Eldorado van de muziek, plots letterlijk en figuurlijk erg dichtbij kwam.

Wanneer dat contract bijna verliep, bood hij zich aan voor vrijwilligerswerk in de Verenigde Staten. Hij kwam terecht in Austin, Texas, zonder echt door te hebben dat hij daar met zijn gat in de boter was gevallen. Wanneer weer een video van Muq op het net verscheen, probeerde een zekere Dan Auerbach met hem in contact te komen. Muq kende de man (en zijn band The Black Keys) niet en moest er echt van overtuigd worden dat dit wel degelijk de geknipte persoon was om zijn muzikale carrière te lanceren.

Auerbach zorgde ervoor dat de talentvolle Oegandees een paar keer in het voorprogramma stond van grote namen die kwamen optreden in Austin. Ondertussen werkten de twee ook samen aan songs voor een eerste plaat. Die verscheen onlangs op Auerbachs label en draagt de inmiddels kenmerkende Easy Eye Sound-stempel: authentieke rootsmuziek die even eigentijds als tijdloos klinkt, fraai gearrangeerd en knap geproducet, met eerbied voor de eigenheid van de artiest.

De muziek van Jon Muq valt nog het best te omschrijven als soulvolle folkpop. En hoewel die ondertussen wel erg Amerikaans klinkt, schemeren er behalve een toefje r&b, blues en reggae hier en daar ook nog wat Afrikaanse invloeden in door. Maar bovenal wil Muq de songs gebruiken als communicatiemiddel. De meeste teksten zijn geschreven in de ik-persoon, maar gaan niet per se over hemzelf. Hij baseert zich op eigen ervaringen, maar probeert die op een dusdanige, begrijpelijke wijze te verwoorden dat iedereen die dat wil, zich erin kan herkennen.

Centraal staan Muqs stem, teksten en melodieën en die gaan zonder dat het melig wordt recht naar het hart. De twaalf liedjes schommelen qua stemming tussen milde melancholie (Runaway, Dark Door, Riding) en ingetogen gelukzaligheid (Shake Shake, Hello Sunshine). Niet onlogisch, natuurlijk, want hij liet alles en iedereen achter in zijn vaderland om zijn droom na te jagen, iets waar hij nu duidelijk lijkt in te slagen (Flying Away From Home).

Een ander thema is de liefde, die voor het andere geslacht (One You Love, Lucky Love, Butterflies), maar ook voor de mensheid in het algemeen (Love, Love, Love). Want hoe beroerd de wereld er vandaag ook aan toe is, Muq beseft maar al te goed dat hij geluk heeft gehad: hij zou nooit staan waar hij nu staat zonder de goedheid van de mensen die zijn pad kruisten. Het motiveert hem om ook nu nog, ondanks de steeds vollere agenda, zoveel mogelijk zijn liefdadigheidswerk voort te zetten.

‘Flying Away’ is een plaat naar het evenbeeld van de maker – zeer warm en humaan – en ademt dan ook van begin tot einde het gevoel uit dat het leven ondanks alles toch ook mooi kan zijn. Zeer warm aanbevolen!