Jokke - Verzamelwoede

Warner Music

Op ‘Verzamelwoede’ charmeert, amuseert en ontroert Jonas Van Langendock – Jokke voor de vrienden – met toegankelijke en knap in elkaar gezette liedjes over de kleine en grote dingen des levens. Of om even de "zingerzongschrijver" zelf te parafraseren: "Op een tempo dat hoger ligt dan dat van Tommeke Tommeke Tommeke in 2005", gingen we overstag voor dit knappe debuut.

Het Depot in Leuven, toch niet bepaald een louche achterafzaaltje, helemaal uitverkopen: muzikale verhalenverteller Jokke deed het, exact een week nadat de debuutplaat verscheen. Daarvoor hoefde hij zelfs geen busladingen bejaarden of schoolkinderen te onderscheppen op de ring rond Leuven en naar het Martelarenplein te loodsen, want alle aanwezigen waren "vrienden van het net", die al maanden zijn avonturen op Instagram en TikTok volgden en massaal de singles streamden.

Natuurlijk komt Jokke niet plots vanuit het niets. In 2019 was er al ‘Op een dag’, een knappe hiphop-ep, en in 2022 schopte hij het zelfs tot de finale van 'De Nieuwe Lichting' van Studio Brussel. In het Leuvense is hij dan ook al langer een "Naam". Op de ‘Leuvies’, een initiatief van de Jeugddienst van de stad, werd hij eind vorig jaar zelfs uitgeroepen tot Leuvenaar van het jaar, na een verkiezing waarin hij voor Gloria Monserez en Jeroen Meus eindigde. En sinds een maand is er dus ook ‘Verzamelwoede’, uitgebracht bij een groot label. Moeten we nog zeggen dat de concurrentie maar beter op de tellen past?

Op de hoesfoto trekt een grimassende Jokke moeizaam een winkelkar voort over een oplopende kasseiweg. De kar zit vol schijnbaar lukraak bij elkaar gescharrelde spullen. Treffender kan een beeld niet zijn, want de inhoud symboliseert de verhalen, ervaringen en wijsheden die Jokke vergaarde in zijn vierentwintigjarige leven. Waar hij precies over zingt, willen we u liever zelf laten ontdekken. Misschien hoort of herkent u er andere dingen in dan wij of uw buurman, moeder, opa, zus of zoon, want ja, deze plaat is echt geschikt voor iedereen van zeven tot honderdenzeven.

Jokke kiest graag voor – gelukkig niet al te ver gezochte - metaforen. Soms verwoordt hij de zaken waarover hij zingt ogenschijnlijk letterlijk, maar ook dan zit er vaak een andere betekenislaag onder. Maar op welke wijze hij de boodschap ook brengt, Jokke is altijd echt, oprecht en vooral herkenbaar. De ene keer gebruikt hij tonnen zelfrelativering en bitterzoete humor, de andere keer legt hij dan weer veel inlevingsvermogen en fijngevoeligheid aan de dag.

Ook al nam hij intussen afscheid van het rap alter ego Jokke Negatief, hier en daar schemert er in de ritmiek, waarmee hij de zinnen debiteert - vooral in de strofen - toch nog wat van dat hiphopverleden door. Het stoort allerminst, want het past bij het verhalende karakter. De refreinen daarentegen zijn – zeker in de eerste plaathelft - melodieus, uiterst aanstekelijk en instant meezingbaar. Wie oorwurmen wil vangen, zet dus best een grote bokaal klaar.

Dat is ook de verdienste van een hechte ploeg vrienden-annex-muzikale klasbakken, met Niel Soetaert op gitaar en bas, Wout Selosse op toetsen en Simon Ruyssinck op drums. Sommige songs worden ook nog opgevrolijkt door een trompet of een bugel, in andere zetten viool en cello de sfeer nog iets meer in de verf. Soetaert en Selosse produceten niet alleen de plaat, ze stonden ook in voor de arrangementen en zorgden ervoor dat de lijn, die door de teksten loopt - van quasi onbezorgd en luchtig in het eerste deel naar eerder melancholisch en bespiegelend in het tweede - wordt vertaald naar de muziek. 

Nederlandstalige artiesten, die "het leven zoals het is" bezingen en het publiek zowel een lach als een traan bezorgen, krijgen nogal snel het etiket kleinkunst opgeplakt. Daar is niks mis mee, maar op ‘Verzamelwoede’ staat vooral geweldig goede, gevarieerde pop, zoals pakweg Yevgueni, Tourist LeMC, Buurman of Het Zesde Metaal die ook maakt. Zwart En Witte Was, Onverharde Weg, Jozefientje, C’est La Vie en Zit Zat Zot hadden, als ze pakweg in het Noors, het Swahili of het Inuktitut waren gezongen, bijgevolg even aanstekelijk geklonken. En je hoeft ook het Nederlands niet echt machtig te zijn om geraakt te worden door - of de sfeer te voelen van - Eeuwig En Altijd, Help, Atelier en Morsecode.

Op een koesterplaat als ‘Verzamelwoede’ is het onbegonnen werk om er die nummers uit te lichten, die we beschouwen als "persoonlijke favoriet" of "ontegensprekelijk een hoogtepunt". Toch mogen we het prachtige Verdwijnen Is Slechts Een Idee niet onvermeld laten, omdat hij daarin met gevoel en respect, maar zonder effectbejag of gratuite tranentrekkerij, iets moois en troostends puurt uit het plotse overlijden van een jonge fan. Het is misschien wel hét nummer waarin de artiest Jokke en de persoon Jonas het meest samenvallen.

Op zaterdag 21 september wuift Jokke de zomer van 2024 uit in de Ancienne Belgique. Wie erbij wil zijn, moet zich reppen, want de voorverkoop loopt als een trein. Jokke zelf raden we aan om tegen het eind van het jaar de winkelkar leeg te maken, want deze plaat moet toch wel een paar keer in de prijzen vallen, denken we.

“Da gezegd zijnde: pakt u een theeke en zet u”, zou Jokke zeggen. En laat u vooral inpakken door deze erg mooie plaat, voegen we daar maar wat graag aan toe.