John K. Samson - Winter Wheat

Anti Records

Wie op een doorslagje van John K. Samsons band Weakerthans hoopt is eraan voor de moeite. ‘Winter Wheat’ gaat veel meer de folky kant uit. Dat levert een mooie, sfeervolle, warme plaat op. De winter is dan misschien voorbij, deze muziek blijft nog altijd even mooi.

Als u dan toch referenties wil, moet u het eerder zoeken bij Bill Callahan of wijlen Jason Molina. En ook The Avett Brothers lijken soms niet veraf, hoewel er geen enkele sprake is van banjo’s of andere countrygerichte instrumentatie. Alt-country past er beter bij. Of gewoon Americana, ook al komt Samson uit Canada.

De akoestische gitaar is het voornaamste wapen waarmee John K. Samson strijdt, maar dat neemt niet weg dat er geen drums, (contra)bas of zelfs een accordeon (in het prachtige titelnummer) te horen zijn. En dat geheel moet de poëtische teksten van de Canadees onderstrepen. Soms levert dat uptempo songs op als Postdoc Blues of Oldest Oak At Brookside, maar het zijn vooral de van melancholie overlopende songs die ons weten te raken.

En dat is al meteen zo met de opener Select All Delete, waarin hij de miserie probeert weg te vagen zoals je dat op een computer zou kunnen doen; met twee vingers of in zijn eigen woorden: “It’s just another way we grieve / For all the times we fail to be the ones / We thought we had the chance to be”. Dan hoef je eenvoudigweg te klikken op de juiste opdracht: “Select all delete”.

Technologie en dan meer bepaald computers komen trouwens regelmatig terug in de lyrics. Als om het contrast met de muziek nog te onderstrepen. In Capital is er sprake van “A one bar Wifi kinda town”, maar de muziek puilt uit van de nostalgie. Maar als geheel is het wondermooi en met de voeten in de moderne tijd.

Vreemde eend in de bijt is Quiz Night At Looky Lou’s waarin Samson vertelt over zijn dromen en je als luisteraar helemaal uit je lood geslagen wordt. Maar daar staat dan weer tegenover dat het ook niet stoort. Het past in het plaatje dat de man geschilderd heeft met de andere songs.

Van de vijftien songs is enkel de afsluiter een lichte tegenvaller, al kunnen we niet meteen de vinger op het probleem leggen. Eigenlijk doet het er ook niet echt toe, want de andere veertien songs hebben wij al lang omarmd en zullen wij nog een hele tijd koesteren, misschien zelfs voor altijd.